Główne elementy systemów monetarnych: rodzaje walut i ich stawki

System monetarny dowolnego kraju tohistorycznie ukształtowane i ustalone przez prawo formy obiegu monetarnego, używane na suwerennym terytorium kraju. Rodzaje systemów monetarnych są alokowane na podstawie rodzaju pieniądza, który jest miarą wartości. Na podstawie tego kryterium istnieją systemy kredytowe, papierowe i metalowe.

Liczba elementów określających formę obiegu monetarnego w państwie obejmuje:

1. rodzaje walut;
2. ich forma;
3. kurs wymiany.

Pojęcie "waluty" nie jest samo w sobiei ma trzy główne wartości. Po pierwsze jest to krajowa jednostka monetarna danego kraju. Po drugie, są to jednostki rozliczeniowe i fundusze zagraniczne. Po trzecie, nie możemy zapominać o międzynarodowych jednostkach księgowych, takich jak euro. W najbardziej ogólnej formie rozróżnia się następujące rodzaje walut:

1. SCR (swobodnie wymienialna waluta), któracharakteryzuje się całkowitą wymienialnością zewnętrzną i wewnętrzną, zgodnie z definicją zawartą w ustawodawstwie państwa, w którym ma on charakter krajowy. Na przykład dolar amerykański, brytyjski funt szterling, frank szwajcarski.
2. PCI (częściowo wymienialna waluta), którą można wymieniać poza granicami kraju z pewnymi ograniczeniami.
3. IEC (nie wymienialny). Jeśli inne rodzaje waluty może działać poza granicami państwa, które zostały wydane, IEC są wymieniane na walutę obcą tylko na rynku krajowym.

Również w gospodarce światowej istnieje pojęcierozliczanie i rezerwowanie jednostek monetarnych. Tego typu waluty w ich funkcjonalnym celu związane są z procesami globalizacji i internacjonalizacji gospodarki. Waluta rozliczeniowa istnieje wyłącznie w formie bezgotówkowej i służy wyłącznie do rozliczeń w ramach określonego stowarzyszenia integracyjnego. Jeśli chodzi o walutę rezerwową, jej rolą jest obliczanie transakcji handlu zagranicznego i ustalanie cen światowych. Do tej pory funkcję tę pełni dolar amerykański.

Duży wpływ na handel międzynarodowypodać rodzaje kursów wymiany. Państwo określa najkorzystniejszy kurs dla swojej polityki zagranicznej i wewnętrznej, ustanawiając reżim: stały, pływający lub "korytarz walutowy". Najłatwiejszy do regulacji i kontroli jest oczywiście stały kurs. Taka jednostka monetarna nie podlega inflacji, ale z drugiej strony nie reaguje na zmiany sytuacji rynkowej. Z drugiej strony płynny kurs walutowy jest ustalany wyłącznie na podstawie podaży i popytu, a państwo może wpływać na nie jedynie poprzez interwencje walutowe. "Korytarz walutowy" to złoty środek między wyżej wymienionymi reżimami walutowymi, łączący ich główne zalety i wady. Jednak różne rodzaje walut wymagają odmiennego podejścia do ustalania kursu, w przeciwnym razie mogą ucierpieć zewnętrzne stosunki gospodarcze danego kraju i, oczywiście, dobrobyt jego mieszkańców.