Sarah Bernhardt: biografia i twórcza ścieżka aktorki (zdjęcie)

Sarah Bernard, fenomenalna aktorka, pierwszaSupergwiazda w historii, która przez kilkadziesiąt lat obejmowała kraje i kontynenty całego świata, urodziła się w Paryżu 22 października 1844 roku. Matka Sarah, Judith, Żyd (według innych źródeł, Judith), dorastała w rodzinie Moritza Barucha Bernardta i Sarah Hirsch. Jeśli chodzi o ojca wielkiej aktorki, nie można wiarygodnie prześledzić jego nazwiska i pochodzenia.

Sarah Bernard, której biografia zawiera stronywszelkiego rodzaju, wychował się pod nadzorem guwernantki, ponieważ jej matka nie miała zawodu i została zmuszona do istnienia kosztem bogatych wielbicieli kobiecego piękna. Życie pięknej kobiety jest zwykle związane z długimi podróżami. Kobieta nie należy do siebie, ponieważ jest zobowiązana do spełnienia warunków niepisanej umowy. W ten sposób mała Sara pozostała pod opieką brudnych pielęgniarek i dorastała w atmosferze relatywnego samopoczucia, ale bez macierzyńskiej miłości.

Niespokojne dzieciństwo

Kiedyś było nieszczęście z dziewczyną. Kolejna niania nie podążyła za nią, Sara zbliżyła się do płonącego kominka, a jej sukienka błysnęła. Sąsiedzi przybiegli do płaczu dziecka i wszystko się ułożyło, chociaż dziewczyna była śmiertelnie przerażona. Judith, dowiedziała się o incydencie, postanowiła nie opuszczać już swojej córki. Od tego czasu Sara mieszkała z matką. Na szczęście w tym czasie Judith miała stałego wielbiciela, hrabiego De Morny, który był osobą duchową. Szczerze umiłował kurtyzanę i dlatego zaczął brać udział w losach swojej córki.

"Komedia Francaise"

Gdy Sara miała 9 lat, została oddana prywatnieuprzywilejowana szkoła granchamp. De Morny upewnił się, że dziewczyna otrzymała wykształcenie i niczego nie potrzebowała. Życie przyszłej aktorki zaczęło nabierać już dobrze zdefiniowanych zarysów. Ukończyła studia i postanowiła spełnić swoje marzenie - zostać aktorką. Ponownie przyjaciel rodziny, hrabia De Morny, który zabrał osiemnastoletnią Sarah Bernhard do dyrektora teatru Comedie Francaise, pomógł jej w tym. Był nieco zdziwiony: "Zbyt cienki jak na scenę" - powiedział. Jednak Sarah Bernard, której biografia następnie otworzył nową stronę, została przyjęta do trupy i było to wielkie szczęście dla dziewczyny.

Teatralny debiut

Debiut teatralny Sarah Bernard odbył się 1Wrzesień 1862 w spektaklu "Ifigenia in Aulis" dramaturga Jean Battiste Racine. Przed wyjściem na scenę aktorka martwiła się. Kiedy zasłona zaczęła powoli podnosić się, Sara niemal zemdlała. Dziewczyna dosłownie trzęsła się z podniecenia i nic dziwnego, że krytycy jednogłośnie pochwalili aktorkę za jej piękny wygląd i dali jej "dwie" za aktorstwo. "Od tej pory publiczność teatralna w Paryżu może podziwiać wspaniałe złote włosy Sary Bernard, ale nic więcej," napisały gazety.

Popularność

Jednak negatywne recenzje to także recenzje. Ponadto krytycy teatralni nie wzięli pod uwagę ironicznego charakteru początkującej aktorki. Po pewnym czasie Sara opuściła "Komedię Francaise" i zaczęła grać pierwsze role w innych teatrach. Były to Odeon, Gimnaz, Port St. Maarten. Każde przedstawienie, w którym brała udział aktorka, stało się arcydziełem sztuki teatralnej. Publiczność kłębiła się przy Sarah Bernard, a dyrektor Comedie Francais ugryzł się w łokcie. Jednakże, grając prawie wszystkie klasyczne role, Zair, Desdemona, Fedru, Andromacha i wielu innych, Bernard powrócił do Domu Moliera jako prima donna, gdzie została przyjęta z otwartymi ramionami.

Sarah Bernard i Diamonds

Aktorka znów wstrząsnęła kinempubliczność, grając Margaritę Gautier w sztuce "Dama z kameliami" Aleksandra Dumasa-syna. Pisarz Victor Hugo, wstrząśnięty szczerością Sarah Bernard, przedstawił jej diamenty w postaci łez na złotym łańcuszku. "To są łzy mej duszy" - powiedział. Aktorka długo utrzymywała naszyjnik jako najdroższy prezent, jako bezcenne uznanie jej talentu. Sarah Bernard kochała biżuterię, ponieważ prawdziwa kobieta je kochała, czciła diamenty. Fani aktorki wiedzieli o tym i bezwstydnie używali słabości Sary, grzebiąc ją w dłoniach w fantastycznej cenie.

Bernard nigdy nie opuścił jej biżuteriiw domu, kiedy musiała jechać w trasę. Wszystkie diamenty były zapakowane w trwały futerał i wszędzie podążały za kochanką. Sarah Bernard nie czuła spokoju, gdy bała się ataku i rabunku. A żeby oprzeć się zbójom, ta słaba kobieta zawsze miała przy sobie mały damski rewolwer. Nieco później, w dwudziestym wieku, pojawił się naśladowca w Sarze Bernard. Był znany i lubiany na całym świecie przez Consuelę Velasquez, autora piosenki "Besame Mucho", która nie ma mocy. Consuela niosła ze sobą na całym świecie zarówno kosztowności, jak i pieniądze, i było ich dużo.

Męskie role

Rewolwer w torbie podróżnej Sarah Bernard pośrednioMówił o jej męskim charakterze. Te ślady płci w dobry sposób znalazły odzwierciedlenie w pracy aktorki. Grała wiele męskich ról, między innymi Hamleta, Orła, Werthera, Lorenzaccio, Zanetto.

Muszę powiedzieć, że Hamlet w wykonaniu Bernardapodbił samego Stanisławskiego, który był wówczas bardzo młodym człowiekiem, ale już dużo rozumiał w sztuce teatralnej. Konstantin Sergeevich z pewnością dałby diamenty aktorki, gdyby je miał.

Później Stanisławski wielokrotnie zwracał uwagę na Sarę Bernard jako standard doskonałości, jej naturalny głos, nienaganną dykcję, kulturę wewnętrzną i, co najważniejsze, głębokie zrozumienie postaci.

I rzeczywiście, aktorka była najliczniejszapaleta ludzkich uczuć, nie było takiej manifestacji kobiecej duszy (a czasem mężczyzny), która nie mogłaby wcielać się w charakter jego postaci Bernarda. Organiczne przejście od smutku do radości, od czułości do gniewu - to prawdziwa umiejętność artysty. Aktorka Sarah Bernard grała tak, że Stanisławski mógł tylko powiedzieć, że słynie - "Wierzę ..."

"Rozmowa" tej kobiety, jej "szept""Schodzić, aby się spieszyć", "wkradać się, by się wyrwać" - to nie był tylko talent wielkiej aktorki, to był wielki dar od Boga. Sarah Bernard, której zdjęcie nie opuściło stron gazet i czasopism, nie mogła zrobić kroku i była oblegana przez fanów ze wszystkich stron. Artykuły prasowe o podróżujących krajach europejskich, a później o Ameryce, były podobne do wiadomości z frontu podczas wojny, tego samego stylu, tych samych terminów - "Oblężonego teatru", "To jest zwycięstwo, krytycy są zakłopotani" nie znałem takiego triumfu. ​​" Często materiały o uwielbionej teatralnej divy wyparły stanowiska rządowe i ważne raporty ekonomiczne. Sarah Bernard, aktorka i narodowym faworytem, ​​zawsze była otoczona przez reporterów, w gęstym pierścieniu pisarskich braci, i nie mogła się do tego przyzwyczaić.

Fani

Dużo czasu zostało zabrane przez supergwiazdękontrakty. Napoje spirytusowe, mydło, rękawiczki i puder - na wszystkich drogich przedmiotach perfumeryjnych stała nazwa Sarah Bernard. Ale, co charakterystyczne, nigdy nie była idolką. Była wielbiona, szanowana, kochana i wychwalana pod każdym względem, ale nie było bałwochwalstwa. Ludzie odczuwali otwartą duszę aktorki, jej życzliwość i odpowiadali na nią tak samo. W przeciwieństwie do matki, Sarah dystansowała się od bogatych mężczyzn, którzy chcieli się do niej zbliżyć.

Sarah Bernard, której krótka biografia zawierakilka stron poświęconych jej życiu domowemu doprowadziło do podwójnego istnienia. Wracając z teatru i przekraczając próg jej mieszkania, aktorka wyszła poza wielką sztukę i pogrążyła się w jej osobistej przestrzeni.

Wyposażenie domu

Aktorka stworzyła ją w domumały świat. Malowała obrazy, rzeźbione rzeźby, pisała opowiadania i zabawne przedstawienia. Dom Sary Bernard był pełen żywych stworzeń, psy i koty były splątane pod nogami, wszędzie węszyły węże. Kiedyś kupiła prawdziwą trumnę obitą czystym białym jedwabiem i zaczęła w niej żyć prawie. Leżąc w trumnie, nauczała ról i pili kawę. I, jak powiedziała aktorka, czuła się w nim dobrze. Takie wybryki można nazwać szokującymi, ale faktem jest, że Sarah Bernard nie próbowała zrobić wrażenia ze względu na wrażenie. W trumnie była naprawdę wygodna i uważała atakujące koty leżące na ogonie za niemoralne i próbowała je ominąć.

Aktorka o sobie

Jego skłonność do ekstremalnej aktorkiuświadomił sobie, wznosząc się do nieba balonem w towarzystwie bliskich przyjaciół. Wiatrowi dość łatali lotników, wielu już zaczęło modlić się o przebaczenie, a Sara Bernard wypiła szampana i wystawała za burtę. "Uwielbiam, kiedy goście przychodzą do mnie", powiedziała aktorka ", ale nie lubię odwiedzać siebie." Uwielbiam otrzymywać listy, ale żadne siły nie każą mi pisać odpowiedzi. Uwielbiam udzielać porad, ale nie znoszę doradzania, żeby coś zrobiła. . Nigdy nie myślała o tym, co stanie się jutro, i zapomniała o tym, co wydarzyło się wczoraj. Jeśli jutro ma umrzeć - co z tego? Po prostu pomyśl ...

Juliet

Czas nie szczędził sławnej aktorki, ale wstarości wciąż była jak Sarah. Krytycy współczesności podziwiali błyskotliwego Bernarda, był taki żart: "Sarah Bernard to Julijski Kapulet" Jeśli 70-letnia aktorka zagra 13-letnią bohaterkę Szekspira, cały teatr będzie wierzył i płakał. I to nie jest żart, może się zdarzyć i wydarzyć.

Sarah Bernard, cytaty z powiedzeń, ról iktórego wywiady żyją od wielu dziesięcioleci jest niezapomniany. Grób aktorki na cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu jest zawsze usiany kwiatami. Paryżanie i wielbiciele wspaniałej aktorki, przybyli z całego świata, podchodzą do pomnika w całkowitej ciszy, aby spłacić dług pamięci.