Jaki jest epitet w literaturze: pytania i odpowiedzi

Epitet - po grecku "dołącz", "dodaj". Może to być pojedyncze słowo, ich kombinacja lub całe wyrażenie. Odpowiedź na pytanie, czym jest epitet w literaturze, jest na powierzchni. To słowo jest używane do nadania kolorowego nasycenia lub dodatkowego semantycznego odcienia fraz i zdań. Jest często używany w poezji, ponieważ poetycka forma ekspresji wymaga łaski. Jednak prozaicy często używają epitetu jako wiarygodnego narzędzia, które nadaje artystom artystyczny wygląd. W większości przypadków używa się go w formie przymiotnika lub przysłówka. Organiczne połączenie epitetów z otaczającymi słowami może zamienić prostą narrację w dzieło sztuki literackiej.

Jaki jest epitet w literaturze? Opinie uczonych-filologów dotyczące ich przynależności, miejsca w przestrzeni językowej są niejednoznaczne. Niektórzy uważają, że nabłonek ornitów ma charakter czysto estetyczny i służy do dekoracji. Inni uważają, że ich znaczenie jest znacznie szersze. Ich użycie pozwala radykalnie zmienić orientację semantyczną tekstu, na przykład dodać dramat. Oddzielne słowa-epitety, których przykłady znajdują się w jakimkolwiek dziele literackim, mogą być logicznie ułożone lub umieszczone chaotycznie. Wśród pisarzy i zwolenników gimnastyki werbalnej. Ich epitety są używane w nieuzasadnionych ilościach. W tym przypadku literackie przyjęcie jako takie jest profanowane.

Rosyjski rosyjski pisarz Vladimir Soloukhin udzielił odpowiedzina pytanie, czym jest epitet w literaturze. Opisał to, nazywając to "ubraniem słowa". Lepiej nie powiedzieć, że to ubrania, czy po prostu eleganckie, czy świąteczne, udekorować ludzi, a także słowa. I o ile będzie piękna, zależy od krawców i od mistrzów sztuki literackiej. Źle ubrani ludzie nie przyciągają uwagi, przechodzą bez odwracania się. Kolejna rzecz - kurtka, haftowana złotymi nitkami, - nie odrywa oczu, chcę dotknąć ciepłego aksamitu, dotknąć mózgu. To samo i ze słowami: czytamy i ponownie czytamy ozdobne, symboliczne wyrażenia, staramy się zrozumieć głębię myśli autora. I on prowadzi dalej i dalej.

Epitety mogą być bezpośrednie i pośrednie. "Smukła brzoza" - tutaj nie ma epitetu. Jeśli powiesz "okazała brzoza", już tam jest. Dlaczego? W pierwszym przypadku przymiotnik "szczupły" nie jest zaskakujący, zwykły. Drzewo jest proste i smukłe. Ale fraza "okazała brzoza" wprowadza definicję natury szlachetnej rośliny. Prezentujemy dumę jako cechę jego charakteru. Stąd dostojny posąg, stąd "okazała brzoza". Drzewo stało się ożywione i jesteśmy gotowi z nim porozmawiać, porozmawiać. I ta magia stała się, ponieważ zastosowano epitet. Przykłady z literatury, które można kontynuować. Jeśli mówi "szumiący strumyk", nie ma epitetu "szlochający strumyk" - jest dostępny. "Różowy świt" ​​- bez oznak epitetu, "płonący rumieniec świtu" - jest. "Złota kobieta" - kobieta o wspaniałym charakterze, znów jest obecna.

Jest wyrażenie "... i prowadzone pod białymi ramionami ..."Oczywiste jest, że małe ruches nie są białe, najprawdopodobniej były to nieuprzejme ręce chuligana, kierowane przez funkcjonariuszy organów ścigania. Co jest epitetem w literaturze, oczywiście, to rodzi literackie arcydzieło.