Historia "Przebiśnieg": podsumowanie. Bunin "Przebiśnieg" (analiza)

"Przebiśnieg" - krótka historia Ivana Bunina. O czym jest ta praca? Jakie jest jego podsumowanie? Bunin "Przebiśnieg" - to nieistotna historia z życia dziesięcioletniego chłopca. Fabuła pracy jest nieskomplikowana. Ale, podobnie jak pozostałe utwory z "ostatniego rosyjskiego klasyka", ta historia rysuje głęboki liryzm.

Podsumowanie

"Przebiśnieg" Bunin zaczyna się od lakonicznegoopis małego miasta powiatowego i chłopca Sashy - głównego bohatera. Mieszka z nieznajomymi. To nie jest dla niego łatwe. I choć kobieta, która go wychowuje, traktuje go z czułością, nazywając ją "przebiśniegiem" za jej otwarte spojrzenie i życzliwość, Sasha tęskni za swoim ojcem. Niecierpliwie czeka na święta, kiedy wielka, kędzierzawa, siwiejąca osoba przyjeżdża do meteionu Yeletskoye. To jest ojciec Sashy. Podczas wakacji chłopak przenosi się do Yeletskoye Podvorye i mieszka z nim przez kilka dni.

Karnawał. Ojciec pochodzi z odległej posiadłości. Spędza z synem kilka dni. I znowu to zostawia. "Do widzenia, Sashenko, Chrystus jest z tobą!" - ostatnie słowa jego ojca. I te słowa kończą historię Bunina "Przebiśnieg". Podsumowując, oczywiście nie można przekazać uczuć bohatera, po mistrzowsku opisanego przez autora. Dlatego warto rozważyć bardziej szczegółowo charakter pracy.

Przebiśnieg wśród szarości i mroku

Dlaczego Iwan nazwał swoje dzieło IwanemBunin? "Przebiśnieg", którego podsumowanie jest przedstawione powyżej, jest opowieścią o synu typowego rosyjskiego drobnomieszczaństwa. Ojciec Sashy to człowiek, który daleko jest do subtelnej duchowej organizacji. Ma drobnomieszczańskie wyobrażenia o życiu, nie zastanawia się nad czymś wzniosłym. W pracy jest scena, którą trudno przekazać, przedstawiając podsumowanie.

"Bunp śnieżny" zaczyna się od opisu Sashy i długo oczekiwanego pojawienia się jego ojca. Następnego dnia człowiek z synem odzyskuje przytomnośćrestauracja. To brudny, duszny pokój. Ojciec zamawia kilka prostych potraw i karafkę wódki. Dla niego czerwoni muzycy w swoich kożuchach, czarnoskórzy drobni burżuje. Rozpoczynają się długie, niezrozumiałe rozmowy. I tu czytelnik widzi dwa światy. Jeden jest szary, bezduszny, ponury. Drugi jest jasny, duchowy. Jak śnieżyczka, która ledwo wychodzi z ziemi, mimo cuchnącej rzeczywistości.

W tawernie

Co oznacza podsumowanie? Przebiśnieg Bunina, podobnie jak inne prace tego rosyjskiego pisarza, powinien zostać odczytany w oryginale. Jest to jedyny sposób zrozumienia znaczenia leżącego między wierszami. Bunin nie charakteryzuje swoich bohaterów. To, że ojciec Sashy jest ograniczoną osobą można zrozumieć na podstawie uczuć i wrażeń chłopca. Rzadko widuje swojego syna, ale krótkie godziny spędzane z nim płyną w brudnej tawernie, wśród pijanych mężczyzn, kupców i barczków. Sasha czuje się niekomfortowo w tym środowisku. W tawernie, zdeptana, spluną, seks wznosi się tam iz powrotem z patelniami w dłoniach. Sasha nie może być tutaj szczęśliwy. Jednak jest to najcudowniejszy dzień w jego życiu.

Miłość

Pomimo tego, że Sasha jest w tej ponurej instytucji, jest szczęśliwy. Ponieważ ojciec jest blisko. Sasha go kocha i że może być z nim,zaćmiewa wszystko: pijanych rozmów niegrzecznych mężczyzn, okrzyków kapusiów i nadużywania seksu. W tej pracy Bunin ponownie porusza temat miłości, w którym prawdopodobnie nie jest równy wśród rosyjskich pisarzy XX wieku. Miłość dzieci, która nie wymaga niczego w zamian, może przyćmić całą brzydotę otaczającego świata. W końcu to jest prawdziwe uczucie.

Trudny czas

Historia została napisana w 1927 roku. Pisarz, podobnie jak cała Rosja, przeżywał trudne chwile. Właśnie wtedy gatunek miniatur prozy stał się mu szczególnie bliski. Charakterystyczne cechy stylu Bunina to liryzm i zwięzłość.

Proza tego autora sprawia, że ​​się zastanawiasz. Jest prosty, realistyczny. Ale jednocześnie wypełnione symbolami, pomysłami. Na pierwszy rzut oka zaledwie kilka godzin z życia zwykłego chłopca to historia Bunina "Przebiśnieg". W krótkiej treści, po przeczytaniu tej pracy, nie można przeniknąć idei autora. W latach dwudziestych pisarz był pochłonięty smutkiem z powodu losu Rosji. Być może właśnie dzięki niebieskookiemu "przebiśniegowi" chciał przekazać swoje nadzieje, aspiracje, wiarę w pojawienie się nowego człowieka, który mógłby wymusić wszystko, co było martwe i bezwładne, otaczające współczesnych Bunina, a niestety wciąż istnieje.</ span </ p>