Porty TCP. Lista portów TCP i UDP

Komputery

W sieciach komputerowych port jest ostatecznypunkt komunikacyjny w systemie operacyjnym. Termin ten jest również używany w odniesieniu do urządzeń sprzętowych, ale w oprogramowaniu jest logiczną konstrukcją, która identyfikuje określony proces lub rodzaj usługi.

Port jest zawsze powiązany z adresem IP i typem hostaprotokół komunikacyjny, a tym samym uzupełnia przypisanie adresu sesji komunikacyjnej. Jest identyfikowany dla każdego adresu i protokołu przy użyciu 16-bitowego numeru, powszechnie znanego jako numer portu. Określone numery portów są często używane do identyfikacji konkretnych usług. Spośród tysięcy 1024 dobrze znanych numerów portów, są one chronione konwencją w celu zidentyfikowania określonych typów usług na hoście. Protokoły, które najczęściej używają portów, służą do kontrolowania procesów (na przykład protokół kontroli transmisji (TCP) i protokół UDP (User Datagram Protocol) z zestawu protokołów Internetu).

Znaczenie

Porty TCP nie są potrzebne dla bezpośrednich łączy typu"Point-to-point", kiedy komputery na każdym końcu mogą pracować tylko z jednym programem na raz. Stały się niezbędne po tym, jak maszyny były w stanie uruchomić więcej niż jeden program jednocześnie i były podłączone do nowoczesnych sieci z komutacją pakietów. W modelu architektury klient-serwer aplikacje, porty i klienci sieci łączą się z inicjacjami usług, świadczą usługi multipleksowania po powiązaniu początkowej wymiany danych ze znanym numerem portu i są uwalniane przez przełączenie każdego wystąpienia usługi żądania do dedykowanej linii. Istnieje połączenie z określonym numerem, a dzięki temu dodatkowi klienci mogą być obsługiwani bez czekania.

Szczegóły

Protokoły transmisji danych - sterowanie transmisjąProtokół (TCP) i protokół User Datagram Protocol (UDP) służą do określania docelowego numeru portu i źródła w nagłówkach segmentów. Numer portu to 16-bitowa liczba całkowita bez znaku. Zatem może być w zakresie od 0 do 65535.

Jednak porty TCP nie mogą używać numeru 0. Port źródłowy dla UDP jest opcjonalny, a wartość zero oznacza, że nie istnieje.

Proces łączy jego wejście lub wyjścieKanały gniazd sieciowych (typ deskryptora pliku) za pośrednictwem protokołu transportowego, numeru portu i adresu IP. Ten proces nazywa się wiązaniem i umożliwia transmisję i odbiór danych przez sieć.

Oprogramowanie siecioweSystem odpowiada za przesyłanie wychodzących danych ze wszystkich portów aplikacji do sieci, a także przekazywanie przychodzących pakietów sieciowych (poprzez dopasowanie adresu IP i numeru). Tylko jeden proces może być powiązany z określonym adresem IP i kombinacją portów korzystających z tego samego protokołu transportowego. Ogólne awarie aplikacji, czasami nazywane konfliktami portów, występują, gdy kilka programów próbuje komunikować się z tymi samymi numerami portów na tym samym adresie IP przy użyciu tego samego protokołu.

Jak są używane

Często używane aplikacje serwisoweużyj specjalnie zarezerwowanej i dobrze znanej listy portów TCP i UDP, aby odbierać żądania usług od klientów. Ten proces jest znany jako nasłuchiwanie i polega na otrzymywaniu żądania od dobrze znanego portu i nawiązywaniu bezpośredniej rozmowy między serwerem a klientem przy użyciu tego samego lokalnego numeru portu. Inni klienci mogą kontynuować łączenie - jest to możliwe, ponieważ połączenie TCP jest identyfikowane jako łańcuch lokalnych i zdalnych adresów i portów. Standardowe porty TCP i UDP są określane na mocy porozumienia pod kontrolą IANA (Internet Assigned Numbers Authority).

Rdzeń usług sieciowych (przede wszystkimWorldWideWeb) zazwyczaj używa małych numerów portów - mniej niż 1024. Wiele systemów operacyjnych wymaga specjalnych uprawnień, aby aplikacje mogły się z nimi wiązać, ponieważ są często uważane za krytyczne dla działania sieci IP. Z drugiej strony, końcowy klient połączenia, z reguły, używa dużej liczby z nich przeznaczonych do krótkotrwałego użycia, więc są tak zwane efemeryczne porty.

Struktura

Porty TCP zakodowane w nagłówku pakietuprotokół transportowy i można je łatwo interpretować nie tylko poprzez transmisję i odbiór komputerów, ale także przez inne elementy infrastruktury sieci. W szczególności, zapory ogniowe są zwykle skonfigurowane do rozróżniania pakietów na podstawie ich numerów portów źródłowego lub docelowego. Przekierowanie jest klasycznym tego przykładem.

Poćwicz próbowanie połączenia z szeregiem portówsekwencyjnie na jednym komputerze zwanym skanowaniem. Zazwyczaj wiąże się to albo ze złośliwą awarią, albo administratorzy sieci szukają możliwych luk, aby zapobiec takim atakom.

Działania mające na celu otwarciePort TCP jest często monitorowany i rejestrowany za pomocą komputerów. Ta technika wykorzystuje wiele zapasowych połączeń w celu zapewnienia nieprzerwanego połączenia z serwerem.

Przykłady użycia

Najważniejszy przykład aktywnego wykorzystaniaPorty TCP / UDP to internetowy system pocztowy. Serwer jest używany do pracy z pocztą e-mail (wysyłanie i odbieranie) i zazwyczaj potrzebuje dwóch usług. Pierwsza usługa jest używana do transportu za pośrednictwem poczty e-mail i innych serwerów. Osiąga się to za pomocą protokołu SMTP (Simple Mail Transfer Protocol). Zazwyczaj aplikacja usługi SMTP nasłuchuje na porcie TCP nr 25 w celu przetwarzania przychodzących żądań. Drugą usługą jest protokół POP (protokół całkowicie w urzędzie pocztowym) lub protokół IMAP (lub internetowy protokół dostępu do wiadomości), który jest wymagany do obsługi aplikacji poczty e-mail klientów na komputerach użytkowników w celu odbierania wiadomości e-mail z serwera. Usługi POP nasłuchują numerów z portu TCP 110. Powyższe usługi mogą działać na tym samym komputerze-hoście. W takim przypadku numer portu rozróżnia usługę żądaną przez zdalne urządzenie - komputer użytkownika lub inny serwer pocztowy.

Podczas gdy numer portu serwera nasłuchujepoprawnie zdefiniowane (IANA nazywa je dobrze znanymi portami), ten parametr klienta jest często wybierany z zakresu dynamicznego. W niektórych przypadkach klienci i serwer osobno używają określonych portów TCP przypisanych do IANA. Dobrym przykładem jest DHCP, w którym klient we wszystkich przypadkach używa UDP 68, a serwer to UDP 67.

Aplikacja w adresach URL

Numery portów są czasami widoczne w Internecie lubinne jednolite wskaźniki zasobów informacyjnych (URL). Domyślnie HTTP używa portu TCP 80, a HTTPS używa 443. Istnieją jednak inne warianty. Na przykład adres URL http://www.example.com:8080/path/ wskazuje, że przeglądarka internetowa łączy się z 8080 zamiast z serwerem HTTP.

Lista portów TCP i UDP

Jak już wspomniano, Internet Assigned NumbersUrząd (IANA) odpowiada za ogólną koordynację systemu DNS-Root, adresowania IP i innych zasobów protokołu internetowego. Obejmuje to rejestrowanie często używanych numerów portów dla dobrze znanych usług internetowych.

Numery portów są podzielone na trzy zakresy: dobrze znane, zarejestrowane i dynamiczne lub prywatne. Znane (znane również jako system) są liczby od 0 do 1023. Wymagania dotyczące nowych spotkań w tym zakresie są bardziej rygorystyczne niż w przypadku innych rejestracji.

Powszechnie znane przykłady.

Przykłady na tej liście obejmują:

Port TCP 443: HTTP Secure (HTTPS).
21: Protokół FTP (File Transfer Protocol).
22: Secure Shell (SSH).
25: Prosty protokół przesyłania poczty (SMTP).
53: System nazw domen (DNS).
80: Protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol).
119: Protokół przesyłania wiadomości sieciowych (NNTP).
123: Network Time Protocol (NTP) ..
143: Internetowy protokół dostępu do wiadomości (IMAP)
161: Prosty protokół zarządzania siecią (SNMP) 1.
94: Internet Relay Chat (IRC).

Zarejestrowane porty zawierają numery od 1024do 49151. IANA utrzymuje oficjalną listę znanych i zarejestrowanych zakresów. Dynamiczny lub prywatny - od 49152 do 65535. Jednym z zastosowań tego zakresu jest dla portów tymczasowych.

Historia stworzenia

Koncepcja numeru portu została stworzona przez wczesnych programistów ARPANET w kontekście nieformalnej współpracy twórców oprogramowania i administratorów systemu.

Termin "numer portu" nie został jeszcze użyty.czas Zakres numerów zdalnego hosta to 40-bitowy numer. Pierwsze 32 bity były podobne do dzisiejszego adresu IPv4, ale najbardziej znaczące były pierwsze 8 bitów. Najmniej znacząca część liczby (bity od 33 do 40) oznaczała inny obiekt, który nazwano AEN. To jest prototyp nowoczesnego numeru portu.

26 marca 1972 r. Został po raz pierwszy zaproponowanytworzenie katalogu numerów gniazd w RFC 322. Administratorzy sieci są zachęcani do opisywania każdego stałego numeru dla jego funkcji i usług sieciowych. Katalog ten został następnie opublikowany w RFC 433 w grudniu 1972 r. I zawierał listę hostów, ich numery portów i odpowiednią funkcję używaną w każdym węźle w sieci. W maju 1972 r. Oficjalne przydziały numerów portów, usług sieciowych zostały udokumentowane po raz pierwszy, a specjalna funkcja administracyjna została zaproponowana do utrzymania tego rejestru.

Pierwsza lista portów TCP zawierała 256 wartości AEN, które podzielono na następujące zakresy:

Od 0 do 63: standardowe funkcje całej sieci
64 do 127: funkcje specyficzne dla hosta
128 do 239: zarezerwowane do wykorzystania w przyszłości
240 do 255: dowolna funkcja eksperymentalna.

Usługa Telnet otrzymuje pierwsze oficjalneprzypisanie wartości 1. Na początku istnienia ARPANET termin AEN był również nazywany nazwą gniazda, które było używane z oryginalnym protokołem połączenia (MSP) i komponentem programu sterowania siecią (NCP). W tym samym czasie NCP był prekursorem nowoczesnych protokołów internetowych z wykorzystaniem portów TCP / IP.