Pesymistyczny filozof, irracjonalista, który zaprzeczawiększość koncepcji i pomysłów - tak oto publicznie pojawił się Schopenhauer Artur. Ale co go tak ułożyło? Czy pchnął dokładnie w kierunku tego światopoglądu? Zawsze uważał, że wola jest kamieniem węgielnym życia, siłą napędową, która tchnęła w nas życie i rządzi umysłem. Bez woli nie byłoby poznania i intelektu, rozwoju człowieka w tym, czym jest teraz. Co więc skłoniło go do takiego myślenia?
Lata dzieciństwa
Przyszły filozof Arthur Schopenhauer, data urodzeniaktóry przypada na 28 lutego 1788 roku, urodził się w rodzinie kupca i pisarza. Od najmłodszych lat ojciec starał się zaszczepić miłość chłopca do swojej pracy, ale nie udało się to. Edukacja Arthur otrzymał sporadycznie: kilka miesięcy w Le Havre, od partnera biznesowego ojca w wieku 9 lat, a następnie szkolenie w Runge, w szkole elitarnej - 11, a do 15 lat w młodości przeniósł się na studia w Wielkiej Brytanii. Ale nie było przejścia nad i w krótkim okresie roku jest w kilku krajach europejskich na okres 2 lat.
Rodzina
Relacje rodziców Schopenhauera były złożone. W końcu jego ojciec opuścił rodzinę, a później popełnił samobójstwo. Matka była tak niepoważną i wesołą osobą, że pesymistka Artura również nie ma cierpliwości, aby żyć z nią ramię w ramię, aw 1814 roku odchodzą, ale nadal utrzymują przyjazne stosunki. Pomaga to młodemu filozofowi w nawiązaniu wielu ciekawych i przydatnych znajomości wśród cyganerii tamtych czasów.
Życie dorosłe
Posiadanie dość dużej kwoty na rachunku bankowym imieszka na zainteresowanie Arthur Schopenhauer dochodzi do studiowania na Uniwersytecie w Getyndze w zawodzie lekarza. Ale dwa lata później przeniósł się na Uniwersytet w Berlinie i zmienić Wydziale Filozoficznym. Nie możemy powiedzieć, że był dobrym uczniem. jego wykłady nie są przyciągane i odwiedzić ubogich, ale problemy, które naprawdę dotyczyły przyszłego filozofa, studiował we wszystkich płaszczyznach, starając się dotrzeć do sedna problemu. Taki, na przykład, miał ideę wolnej woli, lub Schelling teorię drugorzędowych cech Locke. Szczególna uwaga jest przyznawana dialogów Platona i Kanta budynku. W 1813 roku Arthur Schopenhauer obronił pracę doktorską na prawie racji dostatecznej. A następnie ustawia pracować na jego poważnej pracy.
Dzieła filozoficzne
Warto zastanowić się, czym była niezwykła osobafilozof Arthur Schopenhauer. Interesujące fakty zostały otwarte dla badaczy, którzy przeanalizowali jego osobiste notatki. Jak się okazało, zawodowe niezadowolenie, pragnienie sławy i słaby pisarz rozwścieczyły, dlaczego z jego pióra okazało się obraźliwe i często niesprawiedliwe ataki na rzekomych konkurentów.
W 1818 roku ukazała się pierwsza książka "Peace as will andwydajność ", ale została całkowicie niezauważona przez ogół społeczeństwa lub społeczność naukową. Wydawca poniósł straty, a filozof otrzymał zranioną próżność. Aby zrehabilitować się we własnych oczach, młody niemiecki filozof Arthur Schopenhauer postanawia wykładać na Uniwersytecie w Berlinie. Ale ponieważ Hegel nauczał tam w tym samym czasie, uczniowie ignorowali młodego adiunkta z jego ponurym spojrzeniem na życie. Nie chcąc być obiektem kpin czy litości, pisarz jedzie do Włoch, z dala od uniwersyteckiego pośpiechu. Ale rok później wrócił ponownie, by spróbować ponownie szczęścia na ścieżce nauczyciela. Nawet śmierć wroga w 1831 roku nie uczyniła kursu bardziej popularnym, a młody człowiek pozostawił nauczanie na zawsze.
Przeprowadzka Życie od zera
Po opuszczeniu Berlina z powodu epidemii cholery i przeprowadzkiwe Frankfurcie nad Menem rodzi się "nowy kawaler", Arthur Schopenhauer. Filozofia jest krótka i rzadka, ale wciąż błyska w jego życiu. Otrzymał nagrodę Norweskiego Królewskiego Towarzystwa Naukowego za swój artykuł. Jego publikacje również nie były zbyt popularne, a przedrukowywanie książki, teraz podzielonej na dwa tomy, znów było porażką. Negatywizm, mizantropia i rozpacz coraz bardziej rosły w Schopenhauerze. Zaczął nienawidzić wszystkich filozofów masowo i każdego indywidualnie, zwłaszcza Hegla, który zainfekował całą Europę swoimi pomysłami.
Rewolucja
"A jutro była wojna ...". Nie, oczywiście, nie było wojny, ale po rewolucji 1848-1849 znacznie zmieniły się perspektywy ludzi, ich problemy, cele i poglądy. Stały się bardziej trzeźwe i pesymistyczne w otaczającej rzeczywistości. Pozwoliło to na pojawienie się okazji, które Arthur Schopenhauer nie omieszkał wykorzystać. Filozofia na krótko pasuje do aforystycznych wyrażeń i rad, które podobały się rodakom. Publikacja tej książki przyniosła sławę i chwałę filozoficzną, o której marzył.
Późna chwała
Teraz Schopenhauer Artur mógł być z niego zadowolonyprzez los. Jego dom był pełen, odbywał całe pielgrzymki do miejsca zamieszkania. Uniwersytety wykładały o jego filozofii, byli też prywatni studenci. W 1854 roku Wagner przysłał mu swoją słynną tetralogię "Pierścień Nibelungów" z autografem, którego biografowie uznali za szczególnie ważny.
Pięć lat później, ponowna publikacjajako testament i etyka ", a rok później jego artykuły, eseje i aforyzmy są ponownie publikowane. Ale autor ich nie widział. Zapalenie płuc nagle go zaskoczyło, a 21 września 1860 roku zmarł Artur Schopenhauer. Krótka biografia, opublikowana później, zdołała przekazać jej prawdziwość słowom zmarłego filozofa: "Upadek mego życia stał się początkiem mojej chwały".
Pesymistyczna filozofia stała się popularnadruga połowa dziewiętnastego wieku. To w tym momencie zaczęło wiele znaczyć dla ludzi, którzy przeżyli pożar Rewolucji. Zgodnie z tymi zasadami cierpienie jest dobre, a zadowolenie jest złe. Filozof wyjaśnił to stanowisko po prostu: tylko niezadowolenie pozwala nam bardziej dotkliwie odczuwać nasze potrzeby i pragnienia. Gdy potrzeba jest zaspokojona, wtedy cierpienie nie zanika na chwilę, ale nie można jej usunąć na zawsze, co oznacza, że życie jest serią cierpień od narodzin do śmierci. Podsumowując, filozoficzna koncepcja Schopenhauera stwierdza, że w takim świecie lepiej się w ogóle nie narodzić. Miała znaczący wpływ na światopogląd i percepcję wydarzeń historycznych takich osobistości jak Friedrich Nietzsche, Zygmunt Freud, Karl Jung, Albert Einstein i Lew Tołstoj. Każda z tych osób w taki czy inny sposób wpłynęła na rozwój społeczeństwa, zmieniła zdanie swoich współczesnych o tym, jakie powinno być życie. A wszystko to nie mogło się stać, gdyby nie Arthur Schopenhauer, odrzucony i zapomniany w młodości.
