Czym jest aktywność społeczna i kulturalna?

Aktywność społeczna i kulturalna to proces,który ma na celu stworzenie warunków dla możliwie najpełniejszej autoafirmacji, rozwoju i samorealizacji grupy i osobowości w sferze wypoczynku. Jednocześnie rozwiązywana jest różnorodność problemów związanych z organizacją czasu wolnego: komunikacja, tworzenie i przyswajanie wartości kulturowych i innych rzeczy. Zarządzający działaniami społecznymi i kulturalnymi bierze udział w tworzeniu zadowalającego środowiska i inicjatyw społeczeństwa w zakresie wypoczynku, w rozwiązywaniu problemów sfery religijnej, historycznej, kulturalnej, środowiskowej, problemów rodziny i dzieci, wykorzystując oryginalne formy i metody.

Uznanie i pozycja społeczna działań wbardziej zależy od poziomu rozwoju podstaw teoretycznych, odsłaniając cele, podmiot, funkcje, wzorce. Aktywność społeczna i kulturalna ma swoją własną, tylko nieodłączne cechy. Przede wszystkim powstaje w czasie wolnym (wolny), wyróżnia się dobrowolnym i wolnym wyborem, inicjatywą różnych kolektywów, działalnością jednostek. Działalność społeczno-kulturalna uwarunkowana jest regionalnymi, etniczno-etnicznymi tradycjami i cechami. Wyróżnia go różnorodność gatunków, która opiera się na zainteresowaniach artystycznych, politycznych, poznawczych, codziennych, zawodowych i innych osób w różnym wieku. Wdrażanie realizowane jest w formach nieinstytucjonalnych i instytucjonalnych. Działalność społeczno-kulturalna jest wolna od różnego rodzaju produkcji, procesów szkoleniowych, motywacji do zysku, biznesu. Wybierając zajęcia rekreacyjne związane z samorealizacją, samodoskonaleniem, przyjemnością, komunikacją, poprawą zdrowia i innymi rzeczami, bierze się pod uwagę potrzeby i interesy danej osoby.

Scharakteryzowano działalność społeczno-kulturowągłęboka indywidualna orientacja. Wynika to z faktu, że ma cechy określone przez społeczno-polityczną i biologiczną strukturę jednostki. Należy stwierdzić, że dana działalność może być zarówno zbiorowa, jak i indywidualna. Charakteryzuje się celowością. Zestaw celów świadomie uruchamia proces. Tak więc, wstępna analiza po określeniu zadań, analiza sytuacji, w której działanie będzie miało miejsce, wybór środków i metod osiągnięć, określa kolejność działań w sferze społeczno-kulturowej.

Biorąc pod uwagę główne cechy, rozwijający się, humanitarny charakter wyróżnia się w szczególny sposób. Wynika to z faktu, że zasadniczo działalność ma cele kulturalne.

Analiza istoty rozważanego organizacyjnegoproces odzwierciedla interakcję kreatywnych, reprodukcyjnych i mieszanych (reprodukcyjno-kreatywnych) elementów. Działalność formacyjna jest uważana za niezbędny warunek istnienia i rozwoju człowieka. Rozrodczość jest nieunikniona i obowiązkowa w wielu formach spędzania wolnego czasu, amatorskich występach.