Irakli Andronikov: biografia i portret narratora

Niesamowity krytyk literacki, wyjątkowynarrator, wspaniały prezenter telewizyjny, znakomity sowiecki pisarz - wszystko to Irakliy Andronikov. I nawet to nie wszystko. Jest także Artystą Ludu ZSRR, Doktorem Filologii, Laureatem Lenina i Państwowymi Nagrodami, Czczonym Artystą Gruzji i RSFSR. Ma pięć zamówień i wiele medali. Jego imię to planeta.

Rodzina

Irakli Andronikov, którego pełna biografia icałkowicie związany z kulturą radziecką, urodził się w rodzinie szlacheckiej. Ojciec - wybitny prawnik, sekretarz Wydziału Kryminalnego, matka - od słynnej rodziny Gurewicza.

Dziadek - słynny historyk i kuzyn filozofa IA. Ilyina, pradziadek - założyciel kursów Bestuzhev, autor podręczników, redaktor czasopisma "Russian School". Prababka - córka słynnego II Il'ina, który zbudował Wielki Pałac Kremla. Brat Irakly Andronikow miał także wspaniałe - jest doktorem nauk fizycznych, akademikiem, dyrektorem Instytutu Fizyki Gruzji.

Biografia: początek

Urodził się w 1908 roku, 15 września. Rodzina słynnego pisarza i aktora mieszkającego w Petersburgu, ale w 1918 roku głowa rodziny został zaproszony do nauczania historii na Uniwersytecie w Tula. Czasy były trudne, głodny i Andronikus chętnie przeniósł się do wsi. Trzy lata później wziął przenieść do Moskwy, a następnie do Tbilisi, gdzie w 1925 roku ukończył Irakli szkoły i został uczniem dwóch uniwersytetach w leningradzkim Instytucie Historii Sztuki i State University. Wkrótce stał się wykładowcą w Filharmonii. Po ukończeniu studiów, Irakli Andronikus podjął pracę ponownie dwa komiks, czasopismo „Siskin” i „jeż”.

Pisarz

W 1934 r. Pracował jako bibliograf w GPB. Saltykow-Szczedrin, Andronikow nadal studiował dzieło M. Yu. Lermontowa, który wyniósł go dosłownie ze szkoły. Od 1936 roku zaczął publikować serię artykułów, aw 1939 opublikował książkę Życie Lermontowa, które odniosło tak wielki sukces, że Irakly Andronikow niemal natychmiast został przyjęty do Związku Pisarzy ZSRR.

W czasie wojny pracował w gazecie Vpered nawróg”, podróżował po Kalinin przód, a po zwycięstwie z powrotem do Lermontowa i napisał pracę na temat swoich badań w 1948 roku, drugą książkę o poecie, który napisał Irakli Andronika Te książki nie były ostatni - .. Tylko ten poeta książek pełnometrażowych jak co najmniej siedem lat, a ogólnie - ponad trzydzieści.

Czytelnik

Karierę rozpoczął jako czytelnik w młodości - w1935, przemawiając w klubie pisarzy swoimi własnymi opowieściami. Irakli Andronikov, którego opowieści ustne wciąż nie znikają z ekranu telewizora, szybko zyskał potworną popularność, jak to powiedzieli. Muszę powiedzieć, że do tej pory nie ustało.

Te kilka filmów, do których nakręconoTelewizja tylko w 1954 roku, cykl "Irakli Andronikov mówi," jest fenomenem prawdziwej sztuki wysokiej. Można je porównać do najbardziej fascynujących kultowych komedii, sądząc po wpływie na widza.

Komik

Korney Ivanovich Chukovsky bardzo malowniczoMówił o Irakli Andronikova jako o osobie i twórcy, że gdyby skompilował biograficzne książki odniesienia, zastąpiłby słowa "pisarz", "krytyk literacki" słowami "czarnoksiężnik", "czarownik", "magik", "cudotwórca" wokół tego imienia. To z Chukovsky'ego wcale nie jest ekscentrykiem, ma absolutną rację. Talent Andronikova - fenomen. To nie jest tylko człowiek o ogromnym uroku i erudycji, więc, dzięki Bogu, nasz kraj nie jest skąpy, to jest jak człowiek-orkiestra, tylko człowiek-teatr, jeden z najbardziej znaczących fenomenów radzieckiej kultury.

Niezwykły i wyjątkowy Irakli Andronikov. Otwiera drogę do wielu nowych gatunków w pobliżu najszerszej części populacji kraju. Żwanetski i Zadornow, wielu i wielu humorystów na naszej scenie kontynuuje to, z czego zaczął Andronikow. Ile nowych wrażeń z dziedziny literatury, muzyki, teatru przyniósł publiczności i publiczności! Jak żywioły zaczęli dostrzegać sekrety sztuki po przedstawionych im portretach dźwiękowych, zjawiskach literackich, tajemnicach muzycznych. Irakli Andronikov z tych ludzi, którzy nigdy nie zostaną zapomniani.

Zakończenie

Historie Irakli Andronikova pokazująjak bogate było jego życie ze spotkaniami ze wspaniałymi ludźmi i interesującymi sytuacjami, i opowiedział o tym wszystkim niezwykle fascynująco. Andronikow żył długo, na pewno czasami trudny, ale na pewno szczęśliwy.

Żona jest wspaniałą aktorką Vivian Robinson,dwie cudowne córki - Manana i Catherine, krytyk sztuki i dziennikarka. I oczywiście Lermontow, który przez całe niemal całe stulecia doświadczył swojego geniuszu jako wybitny pisarz, historyk i artysta, stał się krewnym, a nie duszą. Irakli Andronikov znalazł nawet pierestrojkę, ale nie zauważył upadku Związku Radzieckiego, który go wychował. W 1990 r. Został pochowany na cmentarzu w Vvedensky.

Widzowie

Wielu pisało i mówiło o Andronikovawybitni ludzie: Marietta Shaginyan, Igor Ilinsky, Samuil Marshak, nie wymieniaj ich wszystkich. I oni jednogłośnie zauważyli niesamowite połączenie wszystkich jego talentów w ustnych opowieściach: niezrównany mistrz sceny, odciągając widza od pierwszego słowa, pomimo faktu, że wszystkie jego opowiadania są absolutnie prawdziwe. Jego sylaba wyróżnia się nie tylko żywością i świeżością, ale także ciepłem, liryzmem i każdy człowiek sztuki może zazdrościć takiej obserwacji.

Przestrzeganie tego, łączenie się z muzykalnością igłęboka znajomość tematu, zapewniają niezwykle wysoką zdolność komunikowania się z publicznością. Irakli Andronikov i myślał duży, i reinkarnował umiejętnie, w najdrobniejsze szczegóły - wszystko w tym samym czasie. Wiedział, jak wybrać charakterystyczną sytuację, najbardziej typowe cechy osoby, o której opowiada, a następnie znaleźć najdokładniejszą, najbardziej ekspresywną formę tego.

Ten wysokiej jakości artysta zauważył nawet Maxima Gorkiego. Nawet słowa "opowieści ustne" pojawiły się po tym, jak mistrz pochwalił opublikowane opowiadania Andronikova, ale narzekali, że w oderwaniu od twórczości autora wiele tracą, choć oczywiście są bardzo, bardzo dobrzy, "wyjątkowy talent".