Czym jest empiryzm? Podstawowe postanowienia

Od starożytności ludzkość jest zainteresowanapytania dotyczące wiedzy. Myśl filozoficzna rozwinięta jako jednostka nauczyła się świata i siebie w nim. Nawet w starożytności rodziły się takie podstawowe nauki, jak matematyka, fizyka, historia i filozofia. Wtedy powstało pytanie, że istnieje sposób poznania prawdy i tego, na czym powinna ona opierać się. W tym czasie takie prądy pojawiły się jako dogmatyzm, pragmatyzm, empiryzm.

Empiryzm jako filozofia

Empiryzm jest czymś opartym na tym, co kłamiebezpośrednio aktywność praktyczna. To znaczy, co jest uzyskane przez ludzkie doświadczenie. Ta koncepcja leży u podstaw tego samego nurtu filozoficznego. Zmysłowe doświadczenie jest absolutne dla empirysty. To jest jego istota i źródło wiedzy. Wiedza powstaje w wyniku przetwarzania impulsów zmysłowych człowieka.

Francis Bacon jest założycielem empiryzmu

Założycielem prądu jest F. Bekon, przez który empiryzm został ujęty w dojrzałą koncepcję filozoficzną. Później pojawiły się w nim pewne tendencje - przede wszystkim pozytywny i logiczny empiryzm. Bacon podkreślał, że dla poznania konieczne jest oczyszczenie percepcji i umysłu z pustych idoli i zdobycie doświadczenia poprzez eksperymentowanie i obserwację natury. Głównymi bożkami Bacona są: plemię, jaskinia, rynek, teatr. Empiryzm przeciwstawia się racjonalistycznym nurtom i scholastyce religijnej.

Prawda empiryczna

Racjonaliści i empirycy różnią się zrozumieniemźródła wiedzy o prawdzie. Ten pierwszy widzi go w wiarygodnych wnioskach i apeluje, by nie przyjmować niczego na wiarę, absolutyzującą logikę i metodę dedukcyjną. Podczas gdy empiryzm jest prądem opartym na indukcji. Jego wyznawcy widzą ludzkie doznanie zmysłowe (doświadczenie empiryczne), jego odczucia jako główne źródło prawdy. Głównym zadaniem jest uświadomienie sobie tego uczucia, przetworzenie go i wyciągnięcie z niego prawdy do osoby w jej oryginalnej, niezniekształconej formie. Głównym źródłem wiedzy o empiryzmie jest przede wszystkim natura, obserwacja jej i działanie w niej, generowanie sensacji. Ta doktryna jest bliska naukom takim jak biologia, medycyna, fizyka, astronomia.

Prawda w empiryzmie jest wynikiem żyjącej kontemplacji, która wyraża się w takich formach:

• sensacja (odzwierciedlanie w umyśle jednostki właściwości i boków czegoś, wpływ na zmysły);

• postrzeganie (tworzenie pełnego obrazu przedmiotu poznawczego w wyniku syntezy doznań);

• reprezentacja (znaczący wynik uogólnienia wizualno-zmysłowego empiryzmu, nie postrzegany teraz, ale mający wpływ w przeszłości)

W procesie poznawania prawdy przez człowiekaZaangażowane wizualne, smakowe, dotykowe, słuchowe doznania, składanie prezentacji za pomocą pamięci i wyobraźni. Empiryzm tłumaczy to obecnością w ludzkim ciele narządów zewnętrznych (narządy zmysłów) i intercepcyjnych (sygnałów o stanie wewnętrznym). Tak więc, elementy zmysłowo-emocjonalne i czuciowe są podstawą, na której empirycy budują kryteria prawdy i obiektywnej wiedzy.