Metoda dialektyczna w filozofii
Dialektyka w filozofii jest sposobem myślenia, w którym rzeczy i zjawiska są rozpatrywane w ich kształtowaniu i rozwoju, w bliskim połączeniu ze sobą, w walce i jedności przeciwieństw.
W starożytności, w rozsądnym świeciebył reprezentowany jako wieczne stawanie się i ruch, w którym przeciwieństwa współistnieją i są w jedności. Wcześni filozofowie greccy dostrzegli nieskończoną zmienność otaczającego świata i jednocześnie powiedzieli, że kosmos jest piękną i pełną całością, odpoczywającą w pokoju. Ich dialektyka została uformowana jako opis tego ruchu i odpoczynku, a także jako odbicie nieustających przemian jednego elementu w drugi, jednego w drugi.
Dialektyczna metoda sofistów została zredukowana do czystejnegacja: zwracając uwagę na ciągłą zmianę pomysłów i koncepcji obalających się nawzajem, doszli do wniosku o względności i ograniczeniach ludzkiej wiedzy w ogóle, uważali, że niemożliwe jest zrozumienie prawdy.
Owocna walka
Najbardziej dialektyczną metodę opracował GeorgeHegel, niemiecki filozof dziewiętnastego wieku: jego główną ideą jest to, że przeciwieństwa wykluczają się wzajemnie, a jednocześnie wzajemnie się sugerują. Sprzeczność z Heglem jest impulsem do ewolucji ducha: zmusza myśl do posuwania się naprzód, od prostych do złożonych i coraz pełniejszych rezultatów.
Hegel widzi główną sprzeczność w samej idei absolutu: nie może po prostu oprzeć się nie-absolutnej, skończonej, w przeciwnym razie byłaby ograniczona
Dialektyczna metoda Hegla jest procesem samodoskonalenia koncepcji. Dialektyka jest zarówno metodą, jak i treścią jej filozofii.
Używała także filozofii marksistowskiejmetoda dialektyczna, ale jest ściśle związana z materialistyczną koncepcją bytu i człowieka, a zatem bardziej praktyczna: rozważa przede wszystkim społeczne, a nie ściśle filozoficzne sprzeczności.
Metoda dialektyczna została zastosowana nie tylko wWestern, ale także we wschodniej filozofii: na przykład w Chinach jest to koncepcja Yin i Yang - dwa różne aspekty jednej rzeczywistości, która zamienia się w siebie nawzajem.
Metoda dialektyczna przeciwstawia się metafizycznej metodzie, która zostaje zwrócona do źródeł bycia jako takich, do poszukiwania pierwotnej natury rzeczywistości.