Zamach termidoriański. Jakie są przyczyny i konsekwencje zamachu stanu Termidorian?

Jedenasty miesiąc francuskiego republikańskiegokalendarz (1793-1806) nazywa się Thermidor. Dlatego też często nazywa się ten krótkoterminowy zamach termidoriański, co oznacza zniszczenie dyktatury jakobińskiej i początek konserwatywnego zwrotu.

Zakończenie działalności rewolucyjnej

Uważa się, że Wielka Rewolucja Francuska zakończyła się w wyniku zamachu stanu w roku 1799, kiedy spis został obalony, a Napoleon Bonaparte doszedł do władzy.

W związku z tym pytanie zakończyło się lubrewolucja po przewrocie termidoriańskim nadal trwa, można odpowiedzieć, że działalność, która rozpoczęła się po zdobyciu Bastylii i której hasło brzmiało "Wolność, równość, braterstwo" zakończyła się z pewnością w lipcu 1794 roku. Do władzy doszli konserwatyści, z którymi walczył Maximilian Robespierre.

Zniszczenie nawet pamięci o rewolucji

Rewolucjoniści jakobińscy gilotynowali bez procesua dochodzenie, w ciągu dwóch dni, zostało wykonane około 100 osób - głównych funkcjonariuszy Komuny. Przez całą krwawą historię Wielkiej Rewolucji Francuskiej była to największa egzekucja. Termidoriański zamach stanu stanowił podstawę do reakcji, w 1795 r. Komuna została zniesiona, podobnie jak inne rewolucyjne komitety, w tym Trybunał Rewolucyjny. Słowo "rewolucyjny" zostało ogólnie zakazane jako symbol okresu jakobinów. Umiarkowane ugrupowanie Konwencji, odzwierciedlające interesy burżuazji, doszło do władzy.

Nowa konstytucja

Nie byli już rewolucjonistami, ale bylideputowani Konwencji i należeli do "regicide", jako uczestniczący w procesie króla. Na mocy swoich przekonań byli gorącymi przeciwnikami monarchii, ale nieprzejednanymi wrogami rewolucjonistów. I choć początkowo stosowano system organów państwowych tworzonych przez jakobinów, stopniowo się załamał, niektóre z jego instytucji, takie jak Komitet Ocalenia Narodowego, zostały zniesione jako zbędne.

Zamach termidoriański oznaczał rezygnacjęrewolucja, i aby zniszczyć wciąż istniejące związki z tymi tradycjami, termidorianie decydują się powrócić do porządku konstytucyjnego. Jednak konstytucja jakobińska, która nigdy nie weszła w życie, nie odpowiadała im, nawet po poprawkach. Widząc w nim "zorganizowaną anarchię", Termidorczycy zaczynają pisać swój główny dokument, który znany jest w historii jako Konstytucja III roku republiki.

Koniec ery terroru

Zamach termidorystyczny to nie tylkoważny etap rewolucji francuskiej, ale także jej najciekawszy moment, ponieważ był wspierany przez ludzi, mimo że był skierowany przeciwko demokracji przez lud. Jak jakobini potrafili dokonać rewolucji w umysłach Francuzów tylko przez okres od września 1793 do lipca 1794? Ten czas jest określany w historii jako "era terroru", która w rzeczywistości jest odpowiedzią na to pytanie.

Na podstawie powyższego, TermidorianZamach można krótko opisać jako próbę powstrzymania rozlewu krwi w pierwszej kolejności. Pierwszym krokiem było przeniesienie władzy z Komitetu Ocalenia Narodowego do Konwencji Krajowej - represyjne ciało zostało zlikwidowane.

Osiągnięcia dyktatury jakobińskiej

Początkowo dyktatura jakobińska polegałabardzo szerokie warstwy ludności, w szczególności na pracowników najemnych i drobnej burżuazji. Ponadto rewolucjoniści stworzyli skuteczne organy rządowe - organ ustawodawczy Konwencji, rząd w formie Komitetu Ocalenia Publicznego. Konwencja została podporządkowana organowi sądowemu - Trybunałowi Rewolucyjnemu, armia powstała pod zwierzchnictwem Komisarzy Konwencji. Żadna z powyższych, która była dość skuteczna, nie mogła chronić dyktatury, pomimo pewnych jej zalet. Jakobini wprowadzili maksimum cen dla ogółu ludności, jednocześnie skutecznie zwalczając kontrrewolucyjne elementy w kraju. Dyktaturze udało się obronić Francję, skutecznie walcząc z prawie całą Europą.

Katastrofalne błędy w obliczeniach

I dosłownie za dwa dni wszystko zostało przydzielone.Nowa grupa, która popełniła w dniach 27-28 lipca, jest w rzeczywistości kontrrewolucyjną zmianą władzy. Co się stało? Jakie są przyczyny i konsekwencje zamachu stanu Termidorian?

Jakobini popełnili nieodwracalne błędypierwszym z nich jest wycofanie zboża od chłopów. Troska tylko o rewolucyjnych mieszkańców miast doprowadziła do niezadowolenia chłopów, co zaowocowało powstaniem Vandey (południe Francji), okrutnie stłumionym przez dyktaturę. Niezadowolenie pracowników w miastach spowodowało ustalenie maksymalnego wynagrodzenia. Gdy Robespierre i jego zwolennicy zostali zabrani na miejsce egzekucji, tłum paryżan skandował: "Precz z maksimum!"

Śmiertelny błąd

Ale najważniejszym błędem jakobinów byłoni są krwawymi terrorami. 44 tysiące komitetów we Francji codziennie łapało i wykonywało dziesiątki "podejrzanych". Jakobini mieli swoich oprawców, którzy przeszli do historii z powodu okropnych okrucieństw. Jeden z najbardziej brutalnych komisarzy Konwencji, Jean-Baptiste Carrier, który pokonał powstanie w Vendee, był znany ze swojego "utonięcia", z których pierwszym było zabicie 90 księży w ten sposób.

Nie mniej straszne były egzekucje tej izuvery. W wyniku zamachu termidoriańskiego zakończył się okres ery terroru, podczas którego zginęło ponad 16 000 Francuzów, głównie przedstawicieli trzeciej klasy. Dopiero w czasie stłumienia powstania w Lyonie i silnych niepokojów doszło w Marsylii i Bordeaux, około 2000 mieszkańców zostało zabitych, a Konwencja postanowiła zetrzeć Lyona z powierzchni ziemi.

Byli przyjaciółmi przeciwko Robespierre'owi

Terror miał miejsce na tle masowego zubożeniafrancuski Byli niezadowoleni z polityki Robespierre'a i Konwencji. Groźba własnego aresztowania i zniszczenia umożliwiła wszystkim grupom w wojnie w Konwencie pogodzenie się na jedną noc i wymyślenie jednolitego frontu przeciwko Robespierre'owi, który ingerował zarówno w skrajną "lewicę", jak i skrajną "prawicę" w legislaturze. Tak więc wśród przywódców termidorianów "prawicami" byli: Jean-Lambert Tallien, Paul Barras. Spisek prowadzili mentaniowie, zwolennicy straconego Dantona, którzy chcieli zemsty i sprawiedliwie obawiali się o swoje życie.

Wśród nich stał znany z jego nazwiska Joseph Bouchermasakry rebeliantów Lyon. Ze strony "lewicy" kontrrewolucyjnym zamachem przewodzili: Collot d "Erbois, J. Biyo-Varennes i Marc Vadier, a przeciw nim, oskarżając, Robespierre działał na 27 liczbach, ogłaszając ich kontrrewolucjonistami i skorumpowanymi urzędnikami. Więc nie tylko względy polityczne, ale także bezpieczeństwo osobiste są podstawowymi przyczynami zamachu stanu Termidorian.

Główne przyczyny zamachu stanu

W historii Wielkiej Rewolucji FrancuskiejZamach termidorystyczny nazwał kontrrewolucyjny projekt, który doprowadził do upadku dyktatury jakobińskiej i ustanowienia spisu. Oczywiście istniały głębsze przyczyny klęski demokracji. Nie miało to wpływu na sposób produkcji oparty na własności prywatnej. Jakobini przeprowadzili tylko ścisłą regulację sfery dystrybucji. Zawsze, w czasie wszelkich wstrząsów państwowych, pewna klasa czerpie zyski ze spekulacji.

Podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej byłowielka burżuazja i dobrze prosperujący chłop. Przez jakiś czas tolerowanie dyktatury zmusiło ich do obawiania się powrotu feudalizmu i przywrócenia monarchii. Ponadto ludowa armia zdołała zachować integralność Francji i odpychać zewnętrznych wrogów. Kiedy jakobini usunęli wszystkie groźby, ich dyktatura stała się nie do pogodzenia z celami burżuazji, która zdobyła siłę i zdobyła władzę.

Ludzie bronili lidera

Na pytanie, co to wydarzenie oznaczało Termidorianazamachu stanu, możesz odpowiedzieć - przemówienie Robespierre'a wygłoszone przez niego na konwencji w dniu 26 lipca 1793 r. i powtórzone w klubie jakobińskim kilka godzin później. W nim powiedział o istnieniu spisku, który popchnął więźniów do konkretnych działań.

Aresztowanie Robespierre'a i jego zwolenników zawiodłogładko Najbiedniejsi mieszkańcy Paryża stanęli w jego obronie. Ponad 3000 osób, wspieranych przez policję, dość szybko zgromadziło się na placu Grevskaya, gubernator więzienia odmówił przyjęcia aresztowanego. Armia narodowa również dołączyła do obrońców przywódców rewolucji. Sansculottes (rewolucyjni członkowie trzeciego stanu) odepchnęli aresztowanych i zaprowadzili ich do ratusza.

Tłum bez lidera to nic

A wszystko to nieoczekiwanie zwróciło się przeciwko jakobinom,ponieważ tłum, policja i armia straciły swoich przywódców. Pozostali na wolności, jakobini, okopani w swoim klubie, podpisywali zwykłe apele do ludzi. A konspiratorzy szybko zorientowali się i ruszyli do działania. Gdy Robespierre i jego zwolennicy zostali wyjęci spod prawa, tłum rozproszył się, a większość deputowanych Konwentu przeszła na stronę zwycięzców. Razem z Robespierre'em ścięto także Saint-Justa, który w oczach większości Francuzów był personifikacją terroru i otrzymał przydomki "Anioł śmierci" i "Wściekły pies". Tak więc wraz z egzekucją przywódców jakobińskich rewolucja została ścięta. A tłum, który zburzył Bastille, próbował odzyskać Robespierre'a w momencie jego aresztowania. Podobnie jak w przypadku gilotyny wszystkich poprzednich przywódców Wielkiej Rewolucji Francuskiej, krzyknęła: "Śmierć tyranowi!"

Nouveau riche

Francuski historyk F. Fuhre oświadczył, że Thermidor doprowadził do władzy ludzi, którzy zostali wzbogaceni w czasie rewolucji i pragnęli całym sercem, aby wykorzystać korzyści, jakie uzyskali, i nie próbować budować nowej historii ludzkości. Natychmiast po egzekucji zwolenników Robespierre'a komuna została rozwiązana, klub jakobiński został zamknięty. Paryż został przekształcony - został oczyszczony ze śmieci, zapalono światła, ustalono porządek i utrzymano porządek. Po Termidorze wznowiono handel, co doprowadziło do wzrostu spekulacji i cen.

Bogaci stali się bogatsi, biedni - biedniejsi

Wiosną 1795 r. Wybuchły dwie rebelie,które, zwłaszcza drugie, przez nowe władze zostały stłumione przez ujawnienie okrucieństwa. Były to ostatnie powszechne zamieszki w całej historii Wielkiej Rewolucji Francuskiej, które według oświadczenia złożonego na łożu śmierci Georgesa Jacquesa Dantona "pożerały ich dzieci".

Po zamachu na Thermidorist w Paryżu, jakw całej Francji luka między ubogimi i bogatymi, którzy zorganizowali wyzywającą demonstrację luksusu, była tak wielka, że ​​według jednego z dziennikarzy ludność Paryża składała się z dwóch narodów, całkowicie odmiennych od siebie w ubiorach, języku, obyczajach i uczuciach.