Honorowe tytuły i nagrody Stalina Josepha Wissarionowicza

Edukacja:

Stalin miał różne nagrodymedale i zamówienia, otrzymał także wiele tytułów honorowych. Ale naoczni świadkowie twierdzili, że Generalissimus, którego imię znane jest na całym świecie, naprawdę ceni sobie tylko jeden charakterystyczny znak, który nałożył na wszystkie oficjalne wydarzenia.

Różne spekulacje na temat licznych medali i nagród

Kiedy Stalin był u władzy, nie jedennawet najbardziej odważna osoba nie odważyłaby się wyrazić wątpliwości, że niektóre zamówienia, medale i tytuły Naczelnego Wodza Związku Radzieckiego zostały przyjęte nie zasłużenie. Ale po zakończeniu rządów autorytarnych takie oświadczenia można było usłyszeć coraz częściej. Jedna z wersji wyrażonych w odniesieniu do nagród Stalina była oświadczeniem, że specjalnie napisał dla siebie różne nagrody wojskowe, aby nie patrzeć w negatywnym świetle w oczach swoich podwładnych. Warto od razu zauważyć, że niektórzy dowódcy tych samych nagród często mieli znacznie więcej niż Stalin.

Również dzisiaj możesz przeczytaćwiele autorytatywnych dowodów potwierdzających, że Stalin, człowiek, który rządził Związkiem Radzieckim od około 30 lat, pozostawał dość skromny do końca życia i wolał ascetyczny styl życia. Nie lubił się szczególnie pochwalać materialnymi korzyściami i osiągnięciami, więc trudno jest sobie wyobrazić, że taka osoba mogłaby wynagrodzić się czymś specjalnym, aby wyglądać przyzwoicie z dowódcami wojskowymi.

Szczególna postawa Stalina wobec jego nagród

W swoich wspomnieniach, książkach i pamiętnikach, ludziachktóry miał okazję osobiście skomunikować się ze Stalinem, a także spędzić z nim trochę czasu, zauważyć, że miał skromne podejście do nagród. Nigdy nie lubił się nimi chwalić i nie obnosił się z nimi. Nawet medal "Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej 1941-1945". nosił bardzo rzadko.

Biorąc to pod uwagę, trudno jest to założyćIosif Vissarionovich specjalnie napisał swoje nagrody i zgłosił swoją kandydaturę do tytułów państwowych. Dlaczego generalissimimo potrzebowało rozkazów i medali, których nie zamierzał się pochwalić i nawet nie uważało za konieczne noszenie ich na różnych oficjalnych wydarzeniach?

Pomimo tego ile było nagród Stalina, z nim zawsze, bez wyjątku, miał tylko jeden złoty medal "Młot i Sierp".

Złoty medal z sierpem i młotemprzekazany Stalinowi w 1939 r. decyzją Prezydium Rady Najwyższej o szczególnych zasługach w budowaniu socjalistycznego społeczeństwa ZSRR, utrzymaniu przyjaznych stosunków między narodami i zasługach w organizacji partii bolszewickiej. Dla wielu nie było jasne, dlaczego Stalin tak wysoko ceni tę nagrodę. Ale autorytatywni historycy i biografowie twierdzą, że ta nagroda, jak żadna inna, odzwierciedlała sens jego życia - praca na rzecz rozwoju i dobrobytu socjalistycznej Ojczyzny.

Nagana dla marszałka Żukowa

Warto zauważyć, że niektóre z ich nagród,który dostał przed wojną, nosił od czasu do czasu Joseph Vissarionovich. Ci, którzy zostali nagrodzeni w latach wojny, Generalissimo nosił bardzo rzadko. Ale te nagrody Stalina, które zostały przyznane po wojnie za Wielkie Zwycięstwo, było prawie niemożliwe do zobaczenia.

Można przypuszczać, że w to wierzyłwiększość tych medali przyznano niesprawiedliwie. Być może Stalin uważał ich za zasłużonych, ale otrzymał nieproporcjonalnie wysoką cenę. Na rzecz takich refleksji można przytoczyć sytuację opisaną przez Y. Mukhina w jednej z jego książek.

Według autora, na bankiecie,zorganizowany dla najwyższego dowództwa na cześć zwycięstwa, Żukow siedział przy tym samym stole ze Stalinem. W tym przypadku nie zabrakło oczekiwanych pochwał na cześć Pierwszego Marszałka Zwycięstwa Żukow. Wydawał się dziwny samemu marszałkowi i niektórym z obecnych. Żukow postanowił przejąć inicjatywę i powiedzieć toast.

Zaczął od stwierdzenia, że najtrudniejszy czasktórym przeżył w czasie II wojny światowej, była obrona Moskwy. Po wysłuchaniu całej tej wypowiedzi Stalin potwierdził, że czas był trudny i pod wieloma względami decydujący dla późniejszego wyniku wojny. Wspomniał, że podczas gdy wielu obrońców stolicy nie otrzymało zasłużonych nagród, ponieważ wyróżniwszy się w bitwach, zostali poważnie ranni lub byli niepełnosprawni. Wtedy Stalin mocno uderzył pięścią w stół i zauważył, że ci, którzy nie potrzebują zachęty tymi nagrodami, nie zostali zapomniani, wstali od stołu i odeszli bez powrotu na ucztę.

Pierwsza nagroda młodego Stalina

Pomimo specyficznego stosunku do medali "Za zwycięstwo", Stalin docenił swoje pierwsze nagrody. Oprócz Gwiazdy Bohatera Pracy należą do nich:

Order Czerwonego Sztandaru został przyznany w 1919 roku za ostateczne zdobycie Carycyna przez czerwone wojska.
Order Czerwonego Sztandaru został przyznany w 1937 roku za usługi świadczone na froncie struktury społecznej.
Medal "Dwudziestoletnia Armia Robotnicza i Chłopska Armia Czerwona" wydany w 1938 r

Nagrody otrzymane w latach wojny

Od kiedy Józef Wissarionowicz był naczelnym wodzem ZSRR, podczas II wojny światowej otrzymał medale i rozkazy:

Na mocy dekretu Najwyższego Związku Radzieckiego ZSRR otrzymał Order Suworowa, I st. za błyskotliwe przywództwo operacji Armii Czerwonej przeciwko niemieckim najeźdźcom w 1943 r
Order Czerwonego Sztandaru "Od 20 lat nienagannej służby" został wydany w 1944 roku.
Order "Zwycięstwo" nr 3 został wydany w 1944 r. W celu rozwoju operacji ofensywnych statku kosmicznego, które doprowadziły do klęski faszystów.
Medal "Za obrona Moskwy" otrzymał w 1944 roku

Zamówienia i medale otrzymane w okresie powojennym

Medale wydane specjalnie w okresie powojennym nie były szczególnie popularne wśród Stalina. Do ich zakresu należą:

Medal "Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej 1941-1945" otrzymał medal w 1945 roku.
Order "Zwycięstwo" nr 15 został przyjęty w 1945 roku za zasługi w organizacji wszystkich Sił Zbrojnych ZSRR i umiejętne kierownictwo podczas wojny.
Złota gwiazda to medal otrzymany w 1945 roku za kierowanie statkiem kosmicznym w trudnych dniach dla Ojczyzny i stolicy.
Medal "Za zwycięstwo nad Japonią" otrzymał w 1945 roku.

Nagrody wydawane przez różne republiki

Oprócz nagród państwowych, Józef Stalin otrzymał także nagrody otrzymane za zasługi z innych republik. Należą do nich:

Nagrody wydane przez czechosłowacką SRR: dwa krzyże wojskowe w 1939 r. (Pierwszy przyznano w 1943 r., Drugi w 1945 r.) Oraz dwa rozkazy Białego Lwa (I stopień i Zwycięstwo) zostały przyznane w 1945 r.
Zamówienie otrzymane od Tuva NR: Order Republiki Chińskiej wydany w 1943 r.
Tytuły, medale i rozkazy mongolskiej NR: medal wydany dla zwycięstwa nad Japonią (1945); Zamów im. Sukhe Bator uzyskane w 1945 roku; tytuł Bohatera Republiki Mongolskiej z nagrodą "Złotej Gwiazdy"; Medal poświęcony 25. rocznicy Rewolucji Mongolskiej, wydany w 1946 r
Order Czerwonej Gwiazdy, wydany przez Bucharistyczną Republikę Radziecką, Stalin został nagrodzony w 1922 roku.

Rangi

Po zwycięstwie pod Stalingradem w marcu 1943 rnowy stopień wojskowy otrzymał Stalin - marszałek. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, w kręgach przybliżonych, coraz częściej mówiono, że Naczelnemu Wodzowi należy nadać rangę generalissimo. Ale honorowe tytuły Stalina nie były interesujące, a on odmówił bardzo długo. Niespodziewanie, list K. Rokossowskiego, w którym autor, odnosząc się do Stalina, zauważył, że oboje są marszałkami, może mieć na niego wpływ. A jeśli Stalin kiedyś chce ukarać Rokossowskiego, nie będzie miał do tego wystarczających uprawnień, ponieważ ich tytuły wojskowe są równe.

Podobny argument okazał się dla Józefa Wissarionowiczabardzo rozsądny i dał swoją długo oczekiwaną zgodę. Ranga ta została mu nadana w czerwcu 1945 r., Ale do ostatnich dni Stalin odmówił noszenia munduru z uniformem Generalissimusa. Uważał ją za zbyt elegancką i luksusową.