Język amerykański: cechy pochodzenia i zastosowania

Kiedy stajemy przed wyzwaniem uczenia sięJęzyki, często spotykamy różne dialekty. Na przykład w języku hiszpańskim jest język kataloński i francuski prowansalski. Stało się to z angielskim. Oczywiście nie można twierdzić, że amerykański jest dialektem brytyjskiej wersji, ale wciąż uważa się go za protoplastę drugiego.

Historia języka amerykańskiego

Na amerykańskim kontynencie angielski maprzez ocean. W XVII wieku brytyjscy chłopi zaczęli migrować do Nowej Krainy w koloniach. W tym czasie było tu wiele narodowości, ich język też był inny. Tu zarówno Hiszpanie, jak i Szwedzi, Niemcy, Francuzi, a nawet Rosjanie. Pierwsza osada stała się miastem Jamestown już w 1607 roku. W sąsiedztwie z nimi po dziesięciu latach osiedlili się purytanie, którzy mieli doskonałe językowe tradycje.

Nosiciele różnych dialektów zaczęli się rozprzestrzeniaćna całym kontynencie, z wieloma wciąż zachowanymi. W XVIII wieku osadnicy z Irlandii zaczęli wpływać na kolonistów. Zaczęli przyczyniać się do tworzenia języka amerykańskiego. Na południowym zachodzie w ogóle są zlokalizowani hiszpańskojęzyczni użytkownicy. Pensylwania została osiedlona przez Niemców.

Konieczne było odbudowanie kontynentu i sytuacjawydawało się to dość trudne. Potrzeba było ogromnej pracy: budować domy, zwiększać produkcję, uprawiać ziemię, a ostatecznie dostosować się do nowej sytuacji społecznej i gospodarczej.

Aby wszystkie nasze plany się spotkały,komunikacja i interakcja były konieczne, więc potrzebny był jeden wspólny język. Angielski stał się spoiwem w tej kwestii. Warto jednak zauważyć, że nawet w Anglii ten język był heterogeniczny. Tutaj pojawiły się różnice między mówieniem burżuazji, chłopów, arystokratów itp.

Warto przypomnieć, że imigracja trwała do 20wiek. Oczywiście obserwuje się to teraz, ale wtedy było to wydarzenie na dużą skalę. Nawiasem mówiąc, pomimo tego, że mieszkańcy próbowali dostosować się do jednego przysłówka, zachowali swoje nazwiska. Przy urodzeniu dziecko mogło nosić niemieckie imię Rudolph, hiszpański Rodolphe, włoski Paolo itp.

Wyglądało na to, że wspólna płaszczyzna jest gotowa do komunikacji,ale wciąż nowi osadnicy otaczali zupełnie inny świat. Musieli przywyknąć do innych koncepcji, zwyczajów i priorytetów. Ludzie docenili zupełnie inne cechy, więc język zaczął się szybko zmieniać. Nieznane rośliny nazywane były hinduskimi słowami, zwierzęta otrzymywały szwedzkie lub holenderskie korzenie, jedzenie często miało francuski charakter.

Niektóre angielskie słowa stały się dokładniejsze. Znacznie przyczyniła się także kultura. Książki, które zostały przeczytane przez mieszkańców Ameryki, zostały przywiezione z Anglii. Ponadto utworzono pro-angielskie grupy, które starały się pod każdym względem promować rodzimy i prawdziwy język brytyjski. Oczywiście teraz język angielski jest zrozumiały dla każdego amerykańskiego i na odwrót, jednak istnieją różnice i są one znaczące.

Różnice z Brytyjczykami

Jeśli porównasz amerykański, angielski, wmogą znaleźć więcej podobieństw niż różnic. Nie różnią się zasadniczo od siebie nawzajem, tak jak języki grup niemieckich. Oczywiście możemy wyróżnić hiszpański z francuskiego, niemieckiego i angielskiego.

Jeśli nie badaliśmy dogłębnie amerykańskiego,Angielski, na początku, nie możemy ich rozróżnić. Jeśli uczysz się angielskiego od dzieciństwa, ale zdecydowałeś się jechać do Ameryki, lepiej byłoby oczywiście zapoznać się z niektórymi funkcjami, aby nie być w bałaganie.

Jak opowiada historia, w Ameryce chłopiPrzynieśli nie czysty angielski, ale już uproszczone. Biorąc pod uwagę, że prosty język był niezbędny do odstrojenia państwa, opcja ta stała się jeszcze bardziej nieskomplikowana. Główną różnicą jest prostota. Następnie przyjrzymy się głębiej różnicy między przemówieniem w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Funkcje sprawdzania pisowni

Badacze języka zaczęli zauważać, że zZ punktu widzenia pisowni język amerykański stał się naprawdę łatwiejszy. W pewnym momencie lingwista Noah Webster skompilował słownik, w którym skonsolidował użycie słów z -or zamiast -the. Tak zaczęły się pojawiać słowa takie jak honor.

Następną zmianą był zamiana -re na -er. Oznacza to, że licznik już stał się licznikiem, to samo działo się z teatrem i centrum. Jest wiele takich zmian. Słowa uległy zmianie w pisowni, a zatem ci, którzy dopiero uczą się języków, mogli pomyśleć, że w tych przypadkach było literówka.

Kolejnym interesującym faktem było to zjawiskojak synecdocha. Amerykanie zaczęli nazywać coś w całości jednym z elementów składowych. Na przykład, nazywają żuka "błędem", jakimkolwiek świerkiem, który nazywają "sosną".

Funkcje leksykalne

Jak się okazało, różnica leksykalnaPowstał z tego powodu, że wiele elementów nowego życia nie miało nazwy w języku angielskim i musieli podać nazwę. Drugim czynnikiem był naturalny wpływ innych dialektów, które wraz z ich panami przybyły na stały ląd. Szczególnie tutaj czułem wpływ Hiszpanów.

Teraz jest tyle amerykańskich słówktóre są bardzo często używane przez mieszkańców, ale nigdy nie występują w wersji angielskiej. Tłumaczenie z USA nie zawsze odpowiada brytyjskim. Najbardziej oczywistym przykładem jest różnica między parterem a parterem (pierwsze piętro). Ale tutaj, na przykład, dla Brytyjczyków, pierwsze piętro to drugie piętro, podczas gdy w Ameryce drugie piętro to drugie piętro. Nie znając takiego niuansu, ten, kto studiował wersję brytyjską od dzieciństwa, może zostać uwięziony po przybyciu do Ameryki.

Istnieje wiele takich przykładów. Dla rodowitych użytkowników języka rosyjskiego jest znacznie łatwiej nauczyć się języka amerykańskiego, ponieważ, jak już wspomniano, jest to łatwiejsze i prostsze. Ponadto tłumaczenie z USA jest bardziej logiczne.

I, oczywiście, slang wpłynął na AmerykaninaWersja angielska. Wiele słów zostało przyjętych przez słowniki i już zajęło ich "półkę" w komponencie mowy. Warto wspomnieć, że w XX wieku nastąpiło połączenie literatury angielskiej i amerykańskiego slangu, co po raz kolejny potwierdziło silny wpływ Amerykanów na kształtowanie języka.

Funkcje gramatyczne

Kolejny dowód na to, co studiowaćAmerykanin jest bardzo prosty, jest gramatyczną różnicą od Brytyjczyków. Brytyjczycy uwielbiają komplikować rzeczy, ponieważ nie bez powodu mają tak dużo czasu. Ale w Ameryce lubią rozmawiać używając tylko grupy Simple. Idealne jest bardzo trudne do spełnienia tutaj. Wygląda na to, że Amerykanie, podobnie jak Rosjanie, nie rozumieją praktycznego zastosowania tej grupy razy.

Pomimo tego niedopatrzenia warto to zauważyćPod wieloma względami Amerykanie mogą być bardziej skrupulatni niż Brytyjczycy. Na przykład odnosi się to do rzeczowników werbalnych, do użycia siły / woli. Użycie przysłówków zakończeniem -ly (powoli) - w ogóle nie są używane przez Amerykanów, zastępując je powolnym. Przy okazji. Amerykanom udało się nawet uniknąć nieregularnych czasowników, wiele z nich jest absolutnie poprawnych i nie wymaga dodatkowych formularzy.

Funkcje fonetyczne

Wymowa i tutaj, oczywiście, inna. Wracając do tej historii, należy wspomnieć, że zamieszkiwali tu wieśniacy i zwykli ludzie. Mają już zniekształconą wymowę i z biegiem czasu stały się zupełnie inne od brytyjskich.

Po pierwsze, różne stresy w słowach. Po drugie, wymowa niektórych słów jest zupełnie inna. Po trzecie, nawet dźwięki są wymawiane inaczej, tutaj możesz podać przykład z dźwiękiem [r] połykania angielskiego, Amerykanie nie.

Kolejną różnicą jest intonacja. Dla Brytyjczyków jest to główne narzędzie do konstruowania propozycji. Ale w Ameryce są tylko dwie opcje: płaska i opadająca. Warto zauważyć, że podobnie jak w przypadku słownictwa, język hiszpański ma duży wpływ na fonetykę.

Lekcje od pimsler

Angielski skupia się na metodzie Pimsleraludzie o różnych zdolnościach. Ktoś może płynnie uczyć się języków, ale innym jest to trudne. Lekcja rozmowy z Pimslerem trwa mniej niż pół godziny. Lingwista uważa, że ​​to jest czas, a nie więcej, nasz mózg może funkcjonować w pełni i ze zwiększoną wydajnością.

Język angielski według metody Pimslera podzielony jest na trzy poziomy, które są jak poziomy trudności. Pierwszy jest dla początkujących, drugi i trzeci przeznaczony jest dla tych, którzy już znają bazę.

Czego się uczyć?

Jeśli dopiero zacząłeś uczyć się języków, wstałeśpytanie o to, czego się uczyć: brytyjski czy amerykański, najpierw określ cel. Jeśli zamierzasz udać się do USA, odpowiednio, język amerykański powinien być twoim priorytetem. Jeśli jesteś w Londynie, to po angielsku.

Jeśli nie wyznaczyłeś celu do odwiedzeniakrajów, ale chcą nauczyć się języka od zera, nie powinieneś wchodzić w takie szczegóły. Najważniejsze jest, aby nauczyć się podstaw. Ponadto, nie zaszkodzi uzupełnić słownictwo, aby wyrazić myśli.

Zasadniczo nie ma znaczenia, który z nich studiować: Brytyjski i amerykański. Jak pokazuje praktyka, nauka bardziej złożonego języka angielskiego jest o wiele bardziej użyteczna. W końcu na pewno zrozumiesz w Ameryce, ale po przybyciu do Wielkiej Brytanii mogą pojawić się problemy z Amerykanami. Angielski jest szerszy i bardziej rozwinięty. Po jej przestudiowaniu będziesz mógł z większą przyjemnością przeczytać klasykę (Jack London, Shakespeare itd.) W każdym razie ludzie rosyjskojęzyczni są skazani na bycie "obcymi", nawet przy doskonałej znajomości angielskiego i amerykańskiego. Oczywiście, tylko jeśli nie mieszkają dłużej niż 10 lat w USA lub w Anglii.