Cesaralna inklinacja czasowników, dyskredytacja inklinacji i podpowiadanie (opowieść)
W słowniku, w stanie werbalnymżył wiele czasowników. I rządzony przez ten kraj od razu trzy carskiemu trojgu, troje rodzeństwa pod nazwiskiem Werbalnych Wychowań. Starszy brat został nazwany Imperatywnym Odrzuceniem, środkowy brat nazywany był Lean, a młodszy nazwano warunkowym czasownikowym samogłoskiem. Wszystkie trzy skłonności króla były gramatyczną kategorią czasowników.
Starszy brat, czasownik czasownik,był surowy, cały czas coś zamówił, czegoś zażądał, kogoś zmusił. "Idź tam, zrób to, idź do pracy, idź do łóżka!" - po prostu usłyszeli od niego. A kiedy był w gniewie, bardzo krótko wykrzyknął: "Śpijcie! Bądź cicho! Krok marsz! "
Nie, oczywiście, był niezwykle uczciwywładca. I tych, którzy nie potrzebują rozkazów, on traktowany całkiem ładny, wyrażając jego wniosek cicho i kulturalnie. Na przykład: „Bądź miły, sadzonki w moim ogrodzie trochę więcej krzewów róży!” Albo „Przygotuj dzisiaj na obiad, proszę, smażonego kurczaka!”
I stało się i kiedy był w bardzodoskonały nastrój i uprzejmie ofiarowany komuś: "Chodźmy do kina! Zagrajmy! Niech żyje pachnący i miętowy proszek dentystyczny! Bądź zdrowy! "
Czasowniki używane przez suwerenną InklinacjęImperatyw, może się różnić w zależności od urodzenia i liczby, ale nie miał czasu. Na przykład "gotuj" - 2 osoby w liczbie mnogiej i "gotuj" - 2 osoby w liczbie pojedynczej. "Gotujmy" - 1 osoba w liczbie mnogiej.
Czasowniki w trybie rozkazującym w liczbie pojedynczejliczby 2 osób mają swoją własną postać przypisywaną wyłącznie temu skłonnościowi: przyrostka "i" dodaje się do pisma czasownika, lub używają metody edukacji bez przyrostka: "rozmowa", "śmiech-śmiech".
Kończenie "tych" dodaje się do liczby mnogiej: "mów", "śmiech".
Ale jeśli Imperatywna Inklinacja się nie zmienido rozmówcy i miał na myśli osoby trzecie, które nie uczestniczyły w bezpośrednim dialogu, czasowniki w mowie miały wygląd 3 osób w liczbie pojedynczej lub mnogiej w orientacyjnym nastroju, ale z dodatkiem słów "pozwól", "pozwól im" lub "tak" "Pozwól im odejść", "niech przyjdą", "niech stanie się światłość".
Oczywiście, już zauważyliśmy, że w gniewie starszy brat rzucał ostre, krótkie rozkazy, wyrażając je w nieokreślonej formie czasownika: "siedzieć!", "Bądź cicho!"
Kiedy był w dobrym humorze izaoferował swoim poddanym lub przyjaciołom, na przykład, trochę zabawy, a następnie zaprosił formę czasownika liczby mnogiej 1 osoby o orientacyjnym nastroju idealnej formy w połączeniu ze słowami: "chodźmy lub pozwólmy": "chodźmy", "zjedzmy lunch".
Middle Brother, Declaration Verb,Był także uczciwym człowiekiem, ogólnie rzecz biorąc - realistą. Mówił w zwykłym i zrozumiałym języku, używając czasowników wszystkich znanych osób i liczb, a także we wszystkich istniejących czasach. Czasowniki w orientacyjnym nastroju oznaczały rzeczywistą akcję, która obecnie ma miejsce, co było w przeszłości lub planowane w przyszłości.
I nawet jeśli suweren o nazwie Wskazujące zdanie czasownika żartowałem lub po prostu - kłamałem, fantazjowałem, potem wjego przemówienie nie zostało w żaden sposób odzwierciedlone. Używał tych samych czasowników, którymi mówił o prawdzie. Domyślam się, że w chwili, gdy król opowiada bajkę i nie opowiada swojej następnej fikcji lub po prostu składa niesamowitą, fantastyczną historię, było to możliwe tylko w sensie.
Mówiąc, używał czasowników we wszystkichmożliwe osoby, liczby, rodzaje i czasy. Na przykład w czasie teraźniejszym ta część mowy może być sprzężona: "myślę" - 1 osoba, "ty myślisz" - 2 osoba, "wierzy" - 3 osoba. A także zmieniło się w liczbach. Jeśli proponowana wersja czasowników była w liczbie pojedynczej, to "wierzymy", "myślisz" i "oni myślą" są już zdefiniowani jako czasowniki liczby mnogiej.
Trzeci brat był bardzo miękki i niezdecydowany.władca. Tak, on w rzeczywistości nie wydawał rozkazów, nie wydawał dekretów. Najczęściej Warunkowa Inklinacja Czasownika dawała braciom ostrożną radę: "Byłoby lepiej, mój drogi bracie, Obligatoryjna Inklinacja Czasownika w języku rosyjskim, gdybyś zamówiła mniej, ale byłaby bardziej miękka dla twoich poddanych ..." świeże powietrze.
Czasami Subjunctive Inclination (i miał takie imię) był atakowany przez zadumę. Wszedł na pole i wyobraził sobie wiele niesamowitych rzeczy.
"Gdybym miał skrzydła, poleciałbym tamprzez ziemię, jak ptak! "Nawiasem mówiąc, czasowniki, których używał w swoich przemówieniach, mogły być zmieniane według płci i liczby. Czas tych czasowników nie jest określony, ale czasownik w trybie łączącym ma postać czasu przeszłego z cząstką "b" lub "będzie".
Bracia byli bardzo przyjaźni. Dlatego czasami używali w swojej mowie tych form czasownika, które były charakterystyczne dla innego nastroju. To znaczy, na przykład, formy czasownika trybu rozkazującego często spotykały się w znaczeniu orientacyjnego nastroju: "Tutaj bierze i odwraca głowę w jego kierunku". Czasami forma imperatywnego nastroju może nawet mieć znaczenie trybu łącznego: "Gdybyś nie przyszedł na czas, nie mógłbym mnie złapać".
A w niektórych przypadkach czasownik, stojący w formie orientacyjnego nastroju, nagle zamienił się w porządek, to znaczy był używany w znaczeniu narzuconego nastroju: "Cóż, co wstałeś? Idź, idź! "
Forma uwarunkowanego nastroju ma czasem również znaczenie imperatywne: "Rozmawiałbyś z Natalią, skoro tyle przepustek zebrała!"
Tak długo rządzili swoim wspaniałym królestwem. Tak, i nadal rządzić dzisiaj.
