Incognito jest łatwe. Od Harun al-Rashid do nikneima

Co oznacza "incognito"? Pierwsze skojarzenie, które pojawia się w większości z nas, to intrygi, powieści Dumasa, sekrety madryckiego sądu i inne cechy życia koronowanych osób i ich współpracowników. Słowo pochodzi od łacińskiego "w cogito" - "nie rozpoznaje" i oznacza ukrywanie przez osobę jego prawdziwego imienia, użycie jego fikcji lub pożyczonej w zamian. Ale tutaj jest ważne zastrzeżenie: incognito nazywa się tylko w przypadku, gdy celem ukrywania nazw nie jest przestępstwo. Po prostu chce się uniknąć rozgłosu z jakiegoś powodu.

W poprzednich wiekach działania incognitoNaprawdę używali ludzi ukoronowanych i ich przybliżonych ludzi. Mieli swój własny powód: wysoko postawiony, a tym bardziej królewski człowiek musi przestrzegać określonej etykiety. Nie wolno mu robić tego, co jest dozwolone dla śmiertelnika. Czasami jest to niewygodne, nieprzyzwoite i po prostu niebezpieczne. Częściej jednak nadal incognito działało, aby zaobserwować przyzwoitość.

Szczególnie wygodnie było podróżować incognito. To zresztą wcale nie znaczyło, że strona przyjmująca nie wiedziała, kto ich odwiedza. Ale przyzwoitość jest przestrzegana i to wystarczyło.

Pamiętasz Haruna al-Rashida, który włożyłUbrania biednego człowieka i podróżowanie we własnym kraju, aby dowiedzieć się, jak żyją zwykli ludzie. Uciekamy się do takich działań i monarchów średniowiecza. Walter Scott barwnie opisuje podróż incognito Ryszarda Lwie Serce w powieści "Ivanhoe" i nie grzeszy tak bardzo wbrew prawdzie. W uczciwy sposób należy zauważyć, że Richard został zmuszony do zrobienia tego ze strachu o swoje życie.

W 1696 roku stolarz Piotr Michajłow wyruszył do Europy z Moskwy w ramach Wielkiej Ambasady. I tylko ograniczony krąg ludzi powinien był wiedzieć, że był to car Piotr I.

W 1781 r. Wyruszył z Petersburgalicznik podróży i hrabina północy. Zostali oni uhonorowani w całej Europie i, co do zasady, wszyscy wiedzieli, że pod tym pseudonimem kryje się przyszły rosyjski car, a wtedy spadkobierca tronu Paweł I i jego żona. Po pierwsze, modne było podróżowanie pod pseudonimami w tym czasie, a po drugie, pozwolono odejść od obowiązkowej i surowej etykiety.

Może się wydawać, że są to incognitoprerogatywa osób utytułowanych lub koronowanych. Jednak nie jest to wcale konieczne. Wystarczy wspomnieć o trzech muszkieterach: Athosie, Portosie i Aramisie. Fikcyjne imiona nie przeszkodziły im w służbie w uprzywilejowanym pułku muszkieterów. Inny typowy przykład działań incognito opisano w opowiadaniu Puszkina "Młoda dama-chłop".

Szlachcianka Lisa wcielająca się w chłopa Akulina,spotkać się z młodym mężczyzną, który jest nią zainteresowany. Surowość, a następnie etykieta zabroniła takim czynnościom niezamężnej szlachetnej dziewczynie. Przemieniona w wiejską kobietę, była w stanie zrealizować swoje plany.

Wraz z nadejściem Internetu zaczęły się fora i czatyObecna era działania incognito. Znaczenie pseudonimów, userpics jest dokładnie takie samo: ukrywanie własnego nazwiska w celu, który nie wykracza poza pole prawne. Autor, który pisze w Internecie, nie zawsze używa swojego prawdziwego imienia i prawdziwej fotografii. Ludzie mogą komunikować się przez lata, mówiąc o sobie tylko minimum informacji, bez ujawniania swojego imienia i twarzy. Można powiedzieć, że teraz incognito jest dla wielu codzienną rzeczywistością.