Miasto Ostrov (obwód pskowski): historia i zabytki

Podróżowanie

W regionie Pskowskim znajduje się jezioro o tej samej nazwie, do którego płynie rzeka zwana Velikaya. Jest to miasto na wyspie, należy również do centrum administracyjnego.

Znaczenie wyspy fortecy w ochronie granic państwa rosyjskiego

Jeśli kierują się źródłami kroniki,następnie około 14 wieku na wyspie, która z jednej strony była myta przez Wielką Rzekę, az drugiej - kanał Slobozicha, była forteca. Przynajmniej pozostała wzmianka o bitwie mieszkańców Pskowa z rycerzami Zakonu Livonian. Obrońcy rozpaczliwie walczyli z najeźdźcami. Jest mało prawdopodobne, by mieli szczęście, gdyby wojownicy z wyspy nie przybyli na ratunek, Vasil Onisimovich był posadnikiem. Dla napastników była to prawdziwa niespodzianka.

Twierdza o powierzchni 2 hektarów na wyspie w tym czasiebyła uważana za dość potężną strukturę fortyfikacji. Głównym materiałem budowlanym był szary kamień wapienny. Mury z pięcioma wieżami na obwodzie i krzywe były niezawodną fortyfikacją chroniącą północno-zachodnią bramę. Historyczne znaczenie ma wyspa (region Psków). Zdjęcia współczesnego miasta można zobaczyć w artykule.

Na terenie w 1542 r. Wybudowano kościół św.Nikolay, który z punktu widzenia architektury doskonale dopełnił terenu, nieco zmieniając swój ponury wygląd. Twierdza na wyspie wkroczyła do podmiejskiej strefy Pskowa, niezawodnie pokrywając granice swoich ziem po stronie południowej.

Livontsy wielokrotnie (w 1348, 1406, 1426 roku)próbował przejąć część terytorium Rosji. Ale za każdym razem spotykali się z gwałtownym oporem pskowic. Próby zajęcia wyspy przez Niemców i Litwinów miały miejsce w XV wieku.

1501 okazało się sukcesem dla Niemców,na czele z doświadczonym wojownikiem Walterem von Plettenbergiem. Twierdza nie mogła znieść ich nacisku. Atakowi towarzyszyło intensywne bombardowanie ognistych strzał i dział. Twierdza płonęła i nie mogła wytrzymać ataku. Jedna część czterotysięcznego garnizonu została zniszczona, a druga została schwytana. Z powodu upadku twierdzy mieszkańcy byli bezbronni, splądrowani i zrujnowani. Jednak miasto Ostrov (obwód pskowski) nie był długo pod okupacją.

Rosyjskie ziemie

Po prawie 80 latach twierdza przeszła przez burzęPolska armia króla Stefana Batorego, ale po kilku miesiącach rosyjskie królestwo i Rzeczpospolita podpisały traktat pokojowy Zapolsky (styczeń 1582), zgodnie z którym miasto Ostrov (obwód pskowski) było ponownie terytorium rosyjskim.

Minęło prawie pół wieku, kiedy między Rosją a PolskąKolejny konflikt wojskowy powstał (1632-1634), znany w historii jako wojna smoleńska. Wrogowie zniszczeni przez ogień Island. Do 1510 r., Gdy Wyspa należała do królestwa moskiewskiego, kontrolę sprawował Posadnik, a także zwołany przez Veche.

Wyspa - miasto powiatowe

W 1700 roku car Piotr założył kompanię wojskowąznany w historii jako Wojna Północna. Miał on zabrać ziemie, które podbił ze Szwecji na początku XVII wieku i tym samym zapewnić Rosji dostęp do Morza Bałtyckiego. Jak się wkrótce okazało, w 1708 r., Gdy armia rosyjska przeszła pomyślnie, potrzeba istnienia twierdzy Ostrov zniknęła jako taka. Dlatego tak naprawdę zaczęło przekształcać się w zwykłe miasto powiatowe.

W 1772 (lub 1777) wyspa (obwód pskowski)otrzymał status powiatu. W tym czasie 3 twierdze wieże pozostały nietknięte. Do dyspozycji parafian było 5 świątyń kościelnych. Tylko 71 budynków było kamiennymi z 521 r. 28 maja 1781 r. Na poziomie oficjalnym ostrovskie miasto otrzymało swój własny herb.

Rozwój handlu

Nowogrodzki gubernator Sievers w drugiej połowieXVIII wiek zauważył, że handel lnem może mieć wszelkie szanse, aby stać się obiecującym kierunkiem. Tak się stało. Rzeczywiście, do końca następnego stulecia miasto Ostrov (obwód pskowski) było liderem w tej branży. W 1864 r. Utworzono spółkę akcyjną, która zajmowała się sprzedażą lnu.

Zabytki miasta

Most łańcuchowy łączący przeciwległe brzegiRzeka Wielka, należy do głównych atrakcji wyspy. Nie bez powodu można stwierdzić, że jest to dzieło Michaiła Jakowlewicza Krasnopolskiego, inżyniera, będącego arcydziełem w dziedzinie budowania mostów domowych.

Konstrukcja konstrukcji składa się z dwóch 94-metrowychrozpiętości, które zajmują oba odgałęzienia rzeki. Opadanie łańcucha ma strzałę równą połowie długości pojedynczego przęsła. Do budowy podpór wykorzystano wybrane płyty wapienne. Brukowiec służył jako materiał wierzchni. Trzy rzędy filarów wykonane są z granitowych płyt. W listopadzie 1853 roku oddano do użytku most łańcuchowy. Uroczyste otwarcie odbyło się z udziałem rosyjskiego cesarza Mikołaja I.