Często kłócimy się z bliskimi, słyszymy w naszymadres jest wymówką dla egoizmu i te same oskarżenia są składane przez nas samych - rodziców, dzieci, męża, żonę. Podczas kłótni człowiek nie myśli o tym, jak jego słowa odpowiadają rzeczywistości - umysł jest przytłoczony emocjami. A jeśli rozumiesz problem na zimnej, trzeźwej głowie?
Pojęcie egoizmu
Słowo pochodzi od łacińskiego ego, tj. "Ja". Dlatego, gdy osoba uważa się za lepszą, bardziej godną niż inni, jest to egoizm. Jeśli żąda więcej błogosławieństw, troski, uwagi, miłości, przywilejów - to zachowanie wskazuje również na obecność tej cechy w jego charakterze. Brat nie chce dzielić słodyczy ze swoją siostrą, mąż nie chce pomagać żonie w domu - to także egoizm. Ze szkoły wiemy, że jego personifikacją jest Larra, bohaterka opowiadania Maksyma Gorkiego "Stara kobieta Izergil". Co zasłużył na tak nieprzyjemną reputację?
Od Larry'ego do Danko
Przypomnij sobie klasykę! Larra, syn ziemskiej kobiety i orzeł, król ptaków, był niezwykle piękny, dumny z arogancji i wierzył, że może zrobić wszystko: podnieść najpiękniejsze dziewczęta z plemienia, ukraść bydło, odważyć się starszyźnie plemiennej i zabić współplemieńców, jeśli nie chcą uznać jego wyższości . To jest egoizm, prawda? Co ludzie płacili mu za lekceważenie uniwersalnych ludzkich praw? Nie pozbawienie życia, nie - wygnanie! Nawet sama ziemia nie chciała tego zaakceptować, śmierć ominęła ją. Larra był skazany na samotną nieśmiertelność. Początkowo bohater był nawet zadowolony z tego stanu rzeczy: to był egoizm, który przemawiał w nim. Ale minęły wieki, a samotność stała się postacią Gorkiego. Jednak nikt nie chce robić interesów z kochankiem - taka jest prawda A dokładnym przeciwieństwem Larre jest inny przystojny mężczyzna, Danko. Kochał ludzi bardziej niż siebie samego, bardziej niż własne życie. Nawet żywe serce wyrwało mu się z piersi ze względu na nich. Obaj bohaterowie są ucieleśnieni w skoncentrowanej formie, w czystej postaci, altruizmie i egoizmie - jako dwie przeciwne formy ludzkiej świadomości.
Znajdź różnice
Co oni sobie zaprzeczają? Dla wielu! Egoista żyje dla siebie, robi coś dla siebie. A nawet jeśli pomaga innym, nie jest bezinteresowny. Osobisty zysk jest tym, co kieruje wszystkimi jego działaniami. Jest to aksjomat, dany, nic nie może go zmienić. Dlatego altruizm i egoizm są pojęciami antonimicznymi. Samopoświęcenie, uznanie interesów i praw drugiego człowieka, pragnienie uczynienia czegoś przyjemnego lub pożytecznego komuś, ale ze szkodą dla samego siebie - ludzie tacy jak Danko mogą to zrobić "ze słońcem we krwi", jak mówią krytycy literaccy o bohaterze.
Od słownika objaśniającego po przestrzenie życia
Najlepsza pomoc w zrozumieniu, czym jest egoizm,Synonimy dla słowa. Przede wszystkim jest to narcyzm (to znaczy miłość własna), miłość własna (prawie to samo) i interes własny. Psychologowie często mówią, że współczesnemu mężczyźnie brakuje miłości własnej. Czy wzywają nas do egoizmu? W żadnym wypadku! Poświęcamy dużo czasu na pracę, rozwiązywanie codziennych lub chwilowych problemów, załatwialiśmy wózek rodzinny, a za tym wszystkim po prostu nie mamy czasu, aby zrobić coś dobrego dla siebie. A potem narzekamy na zdrowie, moralne zmęczenie, brak pozytywnego życia. Jaki jest tego wniosek? Kochanie siebie nie zawsze jest złe. Najważniejsze, że nie przyjmuje przerosłych form! Ale własny interes jest fenomenem innego planu i powinien zostać wyeliminowany w nas samych. Chociaż jest to kwestia sporna!
Obosieczny kij
Jaki jest główny problem egoizmu, zktórym stoimy w codziennym życiu? W dualizmie swojej natury. Kiedy uznamy kogoś innego za samolubnego kochanka? Jeśli ten "inny" nie chce dzielić się z nami swoimi zasobami - osobistym czasem, uczuciami i emocjami, wiedzą, pieniędzmi, itp. Prawidłowe pytanie brzmi: kiedy ktoś przekazuje swoje własne korzyści, daje, że tak powiem, co robi? Psychologowie uważają, że pragnienie zadowolenia, sprawiają pozytywne wrażenie. Czasami sam dawca (dawca) nie wydaje tego raportu.
Okazuje się, że główną motywacją dobraCzy w ogóle czynem jest pragnienie patrzenia w oczy innym lepiej niż w rzeczywistości? Jeśli nie wykazano "przyciągania niesłychanej hojności", oznacza to, że nie zachęcaliśmy go, nie wywoływaliśmy odpowiednich pragnień. Oznacza to, że nie tylko "egoista" jest zły, ale nie jesteśmy aniołami? Trudno przeciętnemu człowiekowi zgodzić się z tym stanowiskiem, ponieważ w głębi duszy każdy uważa siebie za "całkiem dobrego". A to uczucie jest jednym z przejawów narcyzmu! Solidna dialektyka!
"I" + "I" lub "My"
Jak egoizm w relacji międzymężczyzna i kobieta? Pytanie jest bardzo interesujące. Krótko mówiąc, odpowiedź można sformułować w następujący sposób: "Ty żyjesz dla mnie, ja też będę żyć dla siebie". Mianowicie: pragnienie cieszenia się wszystkim, co może dać partnerowi, i niechęć do reagowania na nie tak samo. Na wszystkich poziomach wspólnego istnienia takiej pary istnieje hierarchia: jedna kocha - druga pozwala sobie na miłość.
Nie ma i nie może być równości, równości. Ktoś z konieczności dostosowuje się do partnera, czy dotyczy to preferencji seksualnych, wyboru dań na śniadanie, lunch i kolację, podziału obowiązków domowych, zakupu rzeczy i innych rzeczy, innych rzeczy itp. "Ja" w ogólnym "My". Jeśli jest to możliwe, to pod jednym warunkiem: jeden z partnerów w małżeństwie całkowicie sam siebie rozwiązuje, rozpuszcza swoją indywidualność, jej potrzeby, traci siebie jako osobę. Smutny wynik! Nie ma miejsca na harmonię, prawdziwą, równą i wywyższającą ludzką miłość, bez szczęścia. A para w rzeczywistości nie ma przyszłości.
Relacje rodzinno-rynkowe
I co się stanie, jeśli los ugryzie dwasamolubny? Taki tandem doprowadzi albo do tak zwanego syndromu skorpiona, gdy jeden z "kochanków" po prostu zjada drugiego, albo ich związek staje się swoistym odpowiednikiem rynku rodzinnego. W tym przypadku pozycja męża i żony nieco się zmieni. Jeśli przed dominującą zasadą było: "Chcę, żebyś zrobił (a) jestem zadowolony, ale ja sam nie chcę tego robić", teraz ich kod rodzinny brzmi inaczej. Mianowicie: "Jeśli zrobię ci to, czego chcesz, jaki będzie twój krok w odpowiedzi?" Lub: "Zrobię to, jeśli to zrobisz." A następnie przedstawić przybliżone równoważne warunki. Takie przykłady egoizmu często znajdują się w małżeństwach dla pozoru, a główne postanowienia przyszłych związków są zapisane w umowie małżeńskiej. A samo małżeństwo w dużej mierze przypomina dobry interes.
Kiedy wady stają się plusami
W biznesie ważne pojęcia, takie jak biznesprzyzwoitość, zaufanie, uczciwość, partnerstwo. Jeśli zostaną przeniesione na poziom rodziny, wszystko może nie być tak złe, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Tak, mąż i żona mogą z góry uzgodnić wiele rzeczy. Może prowadzić wspólne gospodarstwo domowe jako wspólne przedsięwzięcie. Mogą sobie nawzajem pomagać w trudnych sytuacjach, ponieważ dobrobyt (we wszystkich sferach!) Jest korzystny dla siebie nawzajem. W takim tandemie ludzie zaczynają pokazywać sobie nawzajem ciepłe uczucia. Oczywiście, jeśli ta sama przyzwoitość, o której mówiliśmy, nie zmieni ich.
Samolubny i niechętny
W literaturze rosyjskiej XIX wieku spotykamy siętakie interesujące pojęcia, jak "samolubnie niechętnie" i "rozsądny egoizm". Autorem pierwszego jest utalentowany krytyk V. G. Belinsky. Tak wyznaczył Jewgienija Oniegina i Grigorija Pieczorina - bohaterów powieści Puszkina i Lermontowa. Co miał na myśli Belinsky? Wyjaśnił swoim terminem: osoba nie rodzi się egoistą. Że staje się pod wpływem otoczenia, okoliczności. Często to społeczeństwo jest odpowiedzialne za to, że czyjaś postać została całkowicie zniekształcona, oszpecona, a przeznaczenie zostaje zniszczone. Wtedy zaczyna się prawo bumerangu - a sam człowiek staje się niszczycielem losów innych ludzi. Sytuacja jest inna, gdy uwzględni się racjonalny egoizm. Koncepcja ta została wprowadzona do mas przez pisarza-demokratę i osobę publiczną N. G. Chernyshevsky i uzasadnione w powieści "Co robić?" Nie jest kochany, nie przyjdzie mu z pomocą, nie ma na kim liczyć. Zgadzam się, głupio jest postawić się w podobnej sytuacji renegata! Dlatego stosunki z innymi powinny być budowane w taki sposób, aby osobiste interesy jednej osoby nie były sprzeczne, w zasadzie, z innymi ludźmi. Na przykład, jeśli przychodzisz do kawiarni, zamawiasz jedzenie, rozkoszujesz się aromatem i smakiem potraw, a obok każdego kawałka, który wkładasz do ust z głodnym spojrzeniem, odsłania cię osoba, która nie jadła od dłuższego czasu, lunch nie pójdzie do ciebie. Lecz gdy potraktujesz żebraka, nakarmisz potrzebujących i nie zepsujesz swojego apetytu. Rozsądne, prawda?
Jak widzieliście, samolubstwo jest samolubny. I nie zawsze jest to minus!
