Pojęcie kultury wypowiedzi, kryteria i cechy dobrej mowy. Podstawowe cechy dobrej mowy

Kultura mowy jest odrębną dyscypliną wjęzykoznawstwo. Jego głównym celem nie jest gromadzenie jak największej wiedzy, ale umiejętność właściwego ich zastosowania. Mowa jest identyfikacją charakteru osoby, a nawet społeczeństwa jako całości. Walory dobrej mowy są bardzo różnorodne. Pokazują, jak bardzo styl komunikacji odpowiada sytuacji. Mowa powinna odnieść sukces zarówno dla tego, kto mówi, jak i dla kogo jest adresowana. Jest to podstawowa zasada opisująca dobrą wymowę i jej cechy.

Mowa

Mowa jest środkiem łączenia dźwięków o pewnym znaczeniu, a także wyrażania osobowości osoby, jej myśli, uczuć i emocji.

Ludzie przyjmują mowę od dzieciństwa. Przez całe życie szlifują, doskonalą to narzędzie autoekspresji.

Jeśli mowa odpowiada wszystkim współczesnymNormy literackie można nazwać poprawnymi. Jeśli nie ma wyrażeń i konstrukcji, które są obce modelowi literackiemu, taki środek komunikacji nazywa się czystym.

Mowa jest bogata, gdy się ją używaurządzenia stylistyczne i metody. Staje się jasny. Mowa może być także logiczna lub dokładna, pasuje do określonego stylu, do którego odbiorca jest dostrojony.

Ale jeśli to narzędzie do wyrażania jest dostępnesłuchacze, to zrozumiała mowa. W końcu bardzo ważne jest, aby to, co zostało powiedziane, dotykało słuchaczy. Główne cechy dobrej mowy leżą w zakresie jej wpływu na osobę.

Względność

Określ główne cechy i cechydobra mowa nie jest taka prosta. Pojęcie kultury wypowiedzi i jej jakość różnią się nawet dla jednego człowieka w czasie. Dlatego nie można go właściwie postrzegać, być przestarzałym.

Standard dobrej mowy różni się terytorialnie i społecznie. Dla każdego pokolenia istnieją normy, podstawowe cechy dobrej mowy.

Ponadto nie można wyróżnić tych samych cech, co dobra stylistyka ustna, pisemna, monologiczna i dialogiczna.

Ocena jakości dobrej mowy, nawet w konkretnym języku rosyjskim, dokonywana jest z pozycji formy, stylu i funkcjonalności, warunków jej realizacji.

Kultura mowy

Kultura mowy oznacza taką organizacjęśrodki i techniki językowe, które przy zachowaniu wszelkich norm komunikacji mogą w pewnych sytuacjach stworzyć maksymalny efekt w realizacji powierzonego zadania.

Kultura mowy oznacza opanowanie reguł i konstrukcji języka literackiego. I zarówno w formie ustnej, jak i pisemnej.

Możliwość wyboru i właściwej organizacjiśrodki wyrażania myśli wchodzą także w pojęcie "kultury mowy". Walory dobrej mowy pozwalają w pewnej sytuacji osiągnąć zadanie związane z komunikacją.

Kultura mowy oznacza także przestrzeganie etykiety komunikacji. Głównymi koncepcjami tego zagadnienia są język literacki, jego normy, styl i standard, rodzaje i formy wypowiedzi.

Jakości poprawnej wypowiedzi

Cechy dobrej mowy komunikatywnejmasa znaków. Poprawność służy jako podstawa dla takich znaków dobrej mowy, jak bogactwo, czystość, logika, dokładność, jasność, trafność, eufonizm. To jest krótka lista. Określa cechy dobrej mowy. Poprawność jest jednym z głównych kryteriów.

Poprawna mowa respektuje istniejące normy języka, na przykład wymowę, słownictwo, stylistykę, morfologię, składnię.

O bogactwie mowy decyduje obecność w niej różnorodnych środków językowych. Jego czystość polega na braku słów nieliterackich.

Precyzja jako element poprawności mowy oznacza zgodność słów z ich rzeczywistymi wartościami.

Logika może uczynić z mowy zrozumiałą. Musi być zgodny z prawami logiki, aby się nie pomylić.

Ekspresywność wywołuje emocje, a jasność jest wystarczającym zrozumieniem tego, co zostało powiedziane. Prostota pozwoli na komunikację w sposób naturalny, a adekwatność sprawi, że komunikacja będzie odpowiednia do zadań związanych z jej realizacją.

Jakość dobrej mowy krótko opisuje wszystkie te aspekty.

Cechy komunikacyjne

Mowa zawsze koreluje ze strukturami niemówiącymi.Te linki powinny być znane ze zrozumienia ich cech. Mowa jest przede wszystkim związana z językiem. To nie są analogiczne pojęcia. Mowa jest zbudowana z języka i podlega jej prawom. Jednostki językowe gromadzą się w pewnych strukturach i formują mowę.

Komunikacyjne cechy dobrej mowy są wjego związek z myśleniem. Myśl jest formowana i wyrażana w mowie. To sprawia, że ​​komunikacja jest logiczna, dokładna. Mowa odpowiada świadomości. Pomaga zobaczyć, co kryje się za słowami (wyobrażenia, ekspresyjność, trafność).

Mowa jest również skorelowana z rzeczywistością.W końcu komunikacja opisuje przedmioty, zjawiska i zdarzenia. Dotyczy również adresata. Autor mowy zwykle tworzy go dla kogoś. Musi uczynić komunikację zrozumiałą dla słuchacza.

Mowa odpowiada warunkom komunikacji. Będzie to odpowiednie w pewnych warunkach, ale w innych. Czynnik ten odgrywa również ważną rolę w zrozumieniu kryteriów i jakości dobrej mowy.

Prawidłowość

Główną cechą dobrej konwersacji,mowa techniczna, prawna, medyczna i inne style są poprawne. Może być akcentowany, semantyczny, formalny, stylistyczny itp. Jest rozważany w aspekcie ortoepii i słowotwórstwa.

Leksykalna poprawność nie pozwala na nadmiernepretensjonalność wypowiedzi lub jej slang. Morfologicznie poprawne sformułowanie określają normy gramatyczne. Poprawność składniowa określa pojęcia.

Poprawność stylistyczna bierze pod uwagę i wybiera.te wyrażenia, słowa i dźwięki, które są charakterystyczne dla danej komunikacji. Na przykład jakość dobrej mowy prawnej nie będzie taka sama dla stylu technicznego.

Elitarny typ mowy

Jakość mowy należy również rozpatrywać z perspektywy jej typologii. Odmiana elitarna jest najbliższa literackim i etycznym normom komunikacji.

Nośniki takiego stylu komunikacji są łatwe.odpowiednio wykorzystaj swoje słownictwo. To wspaniałe dzięki posiadaniu kulturowych, literackich, naukowych wartości ludzkości. Nośnik tego stylu komunikacji ze względu na posiadaną wiedzę ma duże pasywne i aktywne słownictwo.

Właściciel elitarnego rodzaju komunikacji ma zdolność myślenia, co osiąga się dzięki szerokiemu zakresowi ogólnych kulturowych, podstawowych tekstów. To do nich ta osoba kieruje się w swojej mowie.

Media elitarnego rodzaju komunikacji stale uzupełniają swoje cechy dobrej mowy w języku rosyjskim na podstawie autorytatywnych tekstów, a nie z gazet czy telewizji.

Średni typ literacki

Przewoźnicy o średnio-literackim typie komunikacji stanowią większość mieszkańców naszego kraju. Są to osoby, które uzyskały wyższe lub średnie wykształcenie. Taka komunikacja jest ucieleśnieniem uproszczonej kultury.

Charakterystyczną cechą tego typu wypowiedzito zadowolenie właścicieli z ich własnej wiedzy, niechęć do poprawy kultury wypowiedzi lub sprawdzenie źródeł, z których pochodzą informacje.

Główne cechy dobrej mowy głośnikowejśredni literacki rodzaj komunikacji został zdobyty w instytucjach edukacyjnych, a następnie został zapomniany, a nie poprawiony sam. Prowadzi to do systemowych błędów mowy. Czasami tacy ludzie są tak pewni, że mają rację, że są nawet gotowi bronić własnej wizji zasad mowy, która często różni się od ogólnie przyjętego standardu. W najlepszym razie, gdy zauważymy błąd, medium o średniej literaturze nie zwróci na to uwagi, aw najgorszym - agresywnie przyjmie krytykę.

Podstawowe informacje takie ludzie otrzymują z wypowiedzi w gazetach, w popularnych czasopismach, w radiu lub telewizji. Wiedza ta jest postrzegana jako fundamentalna, są one równe.

Jest to niedokończony elitarny typ, w którym kryteria i cechy dobrej mowy są spełnione, ale nie całkowicie.

Typ konwersacji

Konwersacyjny rodzaj komunikacji jako oddzielnego podgatunku zaczął się rozwijać w latach 90. ubiegłego wieku. Jest podzielony na typ literacko-konwersacyjny i znajomo-konwersacyjny.

Nośnik takiego stylu komunikacji podąża za komunikatywnym stylem komunikacji w każdym otoczeniu, nawet oficjalnym. W mniejszym lub większym stopniu charakteryzują się zmniejszoną mową.

W typie literacko-potocznym dominuje komunikacja na "ty", a nieostrożne wypowiedzi są dodawane do dobrze znanego języka.

Nosiciele tego rodzaju komunikacji nie mają pojęciaJakie cechy powinna mieć dobra mowa? Są przyzwyczajeni do mówienia na poziomie obserwowanym w całym ich środowisku. Wchodząc w nowe środowisko, tacy ludzie po prostu nie mogą zmienić sposobu, w jaki wyrażają swoje myśli. W końcu po prostu nie mają innego modelu zachowania.

Najczęściej te style są rozpowszechniane przez telewizję, zapraszając ludzi do swoich talk show, którzy preferują konwersacyjny styl komunikacji.

Pisownia i składnia

Istnieje opinia, że ​​błędy ortograficzne w weryfikowalnych i niezweryfikowanych słowach powinny być traktowane z różną surowością. W niektórych przypadkach lepiej zmienić regułę.

Mowa jest również brana pod uwagę z pozycji klasyfikacji nasilenia błędów w niej. Istnieją zasady, które dopuszczają pewne odchylenia.

Nosiciele elitarnego rodzaju komunikacji praktycznie nie sąpozwalają na błędy w pisowni i składni. Być może tylko pojedyncze nie-surowe odchylenia. Jednocześnie właściciele średniego stylu literackiego pozwalają im na znacznie więcej, ponieważ rzadko piszą w słowniku podczas pisania tekstów, nie uzupełniają znajomości znaczenia znaków interpunkcyjnych.

Ludzie, którzy komunikują się tylko za pomocą stylów konwersacyjnych, mogą popełnić poważne błędy w zakresie pisowni i interpunkcji.

Normy ortoepiczne

Cechy dobrej mowy w dziedzinie ortoepii znajdują się w nosicielach elitarnego rodzaju komunikacji.

Jeśli używają stresu w słowach, których nie mazgodnie ze skodyfikowaną normą, to tylko dlatego, że powszechnie przyjęte zasady wymowy dla danego słowa są ogólnie akceptowane. Z biegiem czasu takie zasady stają się oficjalne.

W mowie pojawiają się większe błędyprzedstawiciele średniego literackiego rodzaju komunikacji. Tacy ludzie mogą jednocześnie naruszać normy ortoepiczne i formatywne. A następnie takie zniekształcone wyrażenia są przekazywane przez ludzi w komunikacji.

Czasami mówcy potocznego rodzaju wypowiedzi mają nawet mniej błędów niż poprzednia grupa ludzi.

Normy leksykalne i stylistyczne

Trudno jest zdefiniować akceptowalne limity dla wypowiedzi w kategoriach słownictwa i stylu. Wynika to z kontrowersyjnej celowości użycia, na przykład, słów ekspresyjnych.

Dopuszczalność użycia określonych słów musi być określona z punktu widzenia stylu tekstu i jego gatunku.

Na przykład istnieje nawet słownik żargonuwyrażenia. Obecność takich oświadczeń w przemówieniu podczas oficjalnych posiedzeń będzie jednak nie do przyjęcia. Czasami w rzadkich przypadkach taki slang jest używany do emocjonalnego kolorowania mowy. Ale należy to robić bardzo ostrożnie.

Biorąc pod uwagę jakość dobrej mowy, możeszpoprawić swój styl komunikacji. Powinien on być odpowiedni i uwzględniać warunki środowiska. Przemówienie musi być jasne i skuteczne zarówno dla adresata, jak i adresata. Tworzy myśl, świadomość człowieka. Poprawa kultury komunikacji pomoże w badaniu podstawowych źródeł informacji, rozwoju światowej literatury i sztuki. Nie pobieraj informacji z podejrzanych, niezweryfikowanych źródeł. Człowiek musi zostać ulepszony. W obszarze jego wypowiedzi jest to po prostu konieczne.