Podnosimy poczucie własnej wartości
Postać osoby to zbiórkategorie moralne i moralne oraz związane z nimi reguły i normy postępowania. Jedną z głównych, podstawowych cech danej osoby jest poczucie własnej wartości i poczucie własnej wartości. To oni określają, czy osobowość jest samowystarczalna i niezależna, podlega wpływom zewnętrznym, w tym złym, czy może opierać się własnym negatywnym impulsom i instynktom. Z tą koncepcją wiąże się również wolność wewnętrzna, duchowy wzrost.
Poczucie własnej wartości jest świadomościąosobowość o własnym znaczeniu i przestrzeganie pewnej etyki zachowania opartej na poczuciu własnej wartości. Z jednej strony ta kategoria moralna i moralna odnosi się do kategorii uniwersalnej i indywidualnej. Z drugiej strony, w różnym wieku i dla przedstawicieli różnych grup społecznych, istniały koncepcje honoru i godności osobistej. To, co kiedyś uważano za upokarzające i niedopuszczalne, w drugim, wręcz przeciwnie, było postrzegane jako niezbędna, a nawet obowiązkowa norma.
Poczucie własnej wartości nie jestwrodzony. Osoba musi ją formować i kształcić w sobie, często przez całe życie. Jest to związane z cechą osobowości, taką jak samodzielność. Nie możemy być uniwersalni, równie dobrzy w absolutnie wszystkich sferach działania lub obdarzeni wszystkimi możliwymi talentami naraz. Co do zasady, natura w tym względzie stosuje indywidualne podejście, więc ktoś dostaje doskonałego matematyka, ktoś świetnie śpiewa lub pisze poezję, skutecznie leczy pacjentów lub tworzy nową super-inteligentną technikę. Byłoby głupotą, gdyby ktoś i jego lud domagał się, aby na przykład dobry, piśmienny księgowy tworzył powieści na poziomie Lwa Tołstoja. Każdy musi nauczyć się akceptować siebie, tak jak jest stworzony przez naturę, aby szanować w sobie te zdolności, które posiada, do których jest skłonny. Takie podejście stanie się pierwszym ogniwem w łańcuchu samokształcenia, platformą, na której powstanie poczucie własnej wartości.
Jeśli weźmiemy pod uwagę, że wszyscy pochodzimy z dzieciństwa itam odbywa zakładkę najważniejszych cech człowieka, dorośli powinni być szczególnie ostrożny i szacunku do dziecka, aby połączyć rozsądny i obiektywny rygor z prawdziwej dobrej woli i zainteresowania swoich duchowych i psychicznych wymagań i potrzeb. Na przykład, jeśli dziewczyna zabawę taneczną, plastik i muzycznych, może być napisany w studiu tanecznym lub sekcji gimnastyki artystycznej, jakby chłopiec miał wyraźną tendencję do techniki, koło matematyczne, gry edukacyjne - tylko coś, co wyraźnie skorzystają. Tj. jeśli w ogóle możliwość, wyraźnie widać w małym człowiekiem, aby znaleźć wsparcie, będą uprawiane i zachęcać, ta osoba będzie w stanie trzymać mocno i pewnie, a jego samoocena w dorosłości będą oparte na bardzo realne podstawy. Po tym wszystkim, sukces w jednej dziedzinie życia pociąga za sobą wiarę w siebie iw innych przypadkach i obszarów.
Zachęcanie dziecka powinno być rozsądne. Wraz z moralnym wsparciem konieczne jest kultywowanie samokontroli, samodyscypliny, odporności na słabości. Jest to również jeden z najważniejszych momentów, w których tworzy się poczucie godności.
Psycholodzy od dawna udowodnili, że osoba zniedoszacowana samoocena, brak poczucia bezpieczeństwa, ma niski współczynnik samooceny. Aby je podnieść, istnieje wiele skutecznych metod, ale najważniejszym na początku podróży jest, aby osoba zrozumiała, że nie można już tak żyć, konieczna jest zmiana siebie, styl życia i zachowanie. Zrozumienie tego faktu jako pilnej potrzeby jest pierwszym bodźcem do poprawienia twojego błędnego "ja". Drugim krokiem jest zaprogramowanie się, aby odnieść sukces. Wtedy zacznie się wzrost samooceny i poczucia własnej wartości. Osobowość, dojrzała pod tym względem, od siebie i od innych będzie wymagać właściwego zachowania, nie pozwoli sobie na brzydkie czyny, wygląd i stan wewnętrzny będą starały się dostosować do wysokich ideałów i norm.
