Alexei Kiselev: biografia radzieckiego boksera i trenera
Kiselev Aleksiej Iwanowicz - radzieckizawodowy bokser, którego historia sięga drugiej połowy i półciężkiej, zasłużony mistrz sportu ZSRR. Grał w reprezentacji ZSRR w latach 60-tych. Jego sportowych osiągnięć są następujące: srebro na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku (w kategorii do 81 kg), srebro na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku (w kategorii do 75 kg) w 1968 i srebro na Mistrzostwach Europy w Rzymie w 1967 roku roku (75 kg). Po zakończeniu kariery bokserskiej zaczął trener reprezentacji Związku Radzieckiego w boksie.
Alexey Kiselev: Biografia, znajomość boksu i pierwsze triumfy
Urodził się 17 marca 1938 r. W Lukyanovce,Region Ryazan, ZSRR. Wychowany i wychowany w prostej radzieckiej rodzinie. Jego ojciec był kowalem, a jego matka pracowała jako kucharz w szkolnej stołówce. Od dzieciństwa wyróżniał się jego powagą i wytrwałością. Facet uwielbiał aktywne i żywe gry, a także zacisnął się mocno na barze. W wieku szesnastu lat dołączył do sekcji boksu i zaczął trenować pod kierownictwem Iwana Ganykina (sowieckiego boksera wszystkich klas średniej wagi). Po dwóch latach ciężkiego treningu facet stał się sławny na całym świecie: w 1958 roku wygrał mistrzostwa wagi średniej podczas turnieju wojskowego całego świata. Po sprawdzeniu się w społeczności bokserskiej został zaproszony do występów na mistrzostwach Związku Radzieckiego. Był to debiutancki profesjonalny turniej na wysokim poziomie, gdzie w 1959 roku zdobył swój pierwszy medal w mistrzostwach krajowych - brązowy.
Boxer Alexei Kiselev: kariera sportowa i osiągnięcia
Przez następne cztery lata boksowałna tym samym poziomie i dwa razy powtórzył sukces na mistrzostwach świata w armii. W 1964 r. Aleksiej Kiselev przeniósł się do lekkiej wagi ciężkiej i zadebiutował w krajowych mistrzostwach. Tu zdobył pierwsze złoto w mistrzostwach radzieckich. Wysoka ocena boksera przyznano prawo do obrony bogactwa kraju na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio (Japonia): Wkrótce po wielkim zwycięstwie w początkowym Kiselev karierze. Przy okazji sowiecki sportowiec pokazał się godnym: Aleksiej Kiselev dotarł do finału, ale przegrał z włoskim zawodowcem Cosimo Pinto. W rezultacie Kiselev przyniósł do domu srebrny medal, za który otrzymał tytuł Honorowego Mistrza Sportu ZSRR. Kolejne sezony Kiselev wystawione nie mniej triumfujący: bokser ponownie wygrał Puchar Świata w wojsku, zdobył złoty medal w mistrzostwach kraju (1966) i zdobył srebro w 1967 roku Mistrzostw Europy i Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku w 1968 roku (utraconych w finale brytyjskiego boksera Chrisa Finneganu).
Po udanej dekadzie sportowej, którabył pełen nagród i powszechnego uznania, Alexey Kiselev ogłosił swoją emeryturę. Statystyki boksera są imponujące: 225 zwycięstw w 250 walkach.
Coach kariery: zasługi i osiągnięcia
Po wyjściu z zawodowego pierścienia Kiselev zostałboks jako trener. Prowadził narodową drużynę bokserską ZSRR od 1969 do 1970 roku. i od 1975 do 1980 W 1979 r. Otrzymał tytuł Honorowego Trenera ZSRR. Według jego kierownictwa, narodowa drużyna bokserska ZSRR występowała na Igrzyskach Olimpijskich w 1976 r. (Montreal) i 1980 r. (Moskwa).
Stopnie w wychowaniu fizycznym i sowieckiej pozycji trenera
Zawodnik był również zaangażowany w działalność naukową. W 1972 roku Alexey Kiselev obronił doktorat z nauk technicznych. Od 1975 r. Był kierownikiem wydziału wychowania fizycznego w Moskiewskiej Szkole Wyższej im. Mikołaja Ernestowicza Baumana. Kiselev jest autorem kilku naukowych i metodologicznych prac z dziedziny sportu. Od 1993 r. Aleksiej Kiselew pełnił funkcję przewodniczącego Rosyjskiej Unii Studentów Sportowych.
Zmarł 19 czerwca 2005 r. W Moskwie i został pochowany na cmentarzu Donskoy.
