Co to jest prawo cywilne?

Każdy rozwinięty system prawny ma toczęść, jako "prawo cywilne". Co to za określenie? Ma stuletnią historię. W rzeczywistości prawo cywilne jest zwyrodnieniem rzymskiego prawa cywilnego. Dzisiaj powyższy termin można odczytać jako "prawo obywateli". Wynika to z faktu, że to normy prawa cywilnego są podstawą rozstrzygania sporów między nie-majątkiem a stosunkami własności.

Najważniejsze jest to, że podstawą tego rodzaju relacji -wola ich uczestników. Sami ludzie decydują, czy zawrzeć z nimi umowę, podjąć pewne obowiązki i tak dalej. W tym przypadku wszystko opiera się na całkowitej równości stron. Prawo cywilne reguluje te stosunki społeczne, w których ludzie wkraczają dla własnych, czyli prywatnych interesów. Państwo musi dopilnować, aby ludzie prawidłowo wykonywali obowiązki, które są im samym, nie naruszają cudzej własności ani żadnych niematerialnych korzyści, i tak dalej.

Prawo cywilne daje jej członkom szeroką autonomię, to jest możliwość wyboru najwłaściwszej opcji zachowań wszędzie i wszędzie.

Relacje własności same w sobie są bardzoróżne. Daleko od nich wszystkich można się kierować tylko przepisami prawa cywilnego. Na przykład można nazwać to, że stosunków budżetowych i podatkowych nie można budować na równości stron. Tutaj wszystko opiera się nie na prywatnym, ale na publicznym prawie (jedną ze stron jest państwo).

Powyższa równość stron jest rzeczywiściejest najważniejszą stroną stosunków cywilnoprawnych. Władcze podporządkowanie jednej strony drugiej jest po prostu niemożliwe. Wraz z utratą równości, public relations natychmiast traci status cywilny. Nie chodzi oczywiście o ekonomiczne podobieństwo stron, ale o podobieństwo formalne i prawne.

Co jest tak ważne, to autonomia woli? Faktem jest, że właśnie ten środek sprawia, że ​​prywatna sfera prawna podlega samoregulacji. Tylko dzięki jego obecności ludzie mogą swobodnie wchodzić w stosunki cywilno-prawne. Decyzja o dołączeniu do nich jest zawsze podejmowana niezależnie, to znaczy z inicjatywy własnej, a nie kogoś innego. Sami ludzie decydują, jak z niego korzystać, uzyskane na podstawie pewnych faktów prawnych.

Prawo cywilne oznacza, że ​​uczestnicyNormy stosunków powstających na jej bazie są bogate w własność. Przepis ten tłumaczy się tym, że stosunki własnościowe nie mogą powstać bez określonej odrębnej własności. Uczestnicy stosunków cywilnoprawnych powinni mieć możliwość samodzielnego dysponowania nim, ustalania jego losów.

Oczywiście, prawo cywilne reguluje iniektóre relacje niezwiązane z własnością. Niektóre z nich mają bezpośrednie połączenie z nieruchomością, a inne nie mają go wcale. Co można przypisać tutaj? Przede wszystkim należy wspomnieć o różnorodnych interesach osoby ludzkiej. Chodzi o indywidualny wizerunek, godność, honor, prywatność korespondencji, życie osobiste, integralność cielesną i tak dalej. Klasyfikujemy tutaj interesy ludzi, którzy tworzą dobra niematerialne (dzieła sztuki, nauka, technologia itd.).

Uczestnicy stosunków cywilnoprawnych nie tylkoosoby prywatne. Ważne jest, aby osoby prawne również należały do ​​tej kategorii. Forma organizacyjna i prawna nie ma znaczenia. Zwróćmy uwagę, że przy rozpatrywaniu sprawy w sądzie cywilnym jedna ze stron musi koniecznie być osobą fizyczną. W przeciwnym razie (obie strony są organizacjami), sprawa zostanie skierowana do sądu arbitrażowego.