Rola krajobrazu w opowiadaniu "Biedna Lisa". Charakterystyka opowiadania "Biedna Lisa"

Pod koniec XVIII wieku wielkie zainteresowanie Rosjanamiliteratura spowodowała twórczość N. M. Karamzina. Jego bohaterowie najpierw mówili prostym językiem, a na pierwszym planie były ich myśli i uczucia. Stało się nowe, że autor otwarcie wyraził swój stosunek do tego, co się dzieje i dał mu ocenę. Szczególna była rola krajobrazu. W opowiadaniu "Biedna Liza" pomaga przekazać uczucia bohaterów, zrozumieć motywy ich działań.

Początek pracy

Dzielnice "chciwych" w Moskwie i wspaniałychwiejskie przestrzeń rzeka z lekkie, puszyste gaje nieskończonych pól i kilku małych miejscowościach - takie kontrastujące wzór wydaje się prowadzić ekspozycji. Są absolutnie realne, znane każdemu mieszkańcowi stolicy, co początkowo nadaje opowieści wiarygodności.

Panoramę uzupełniają lśniące wieże na słońcu ikopuła klasztorów Simonov i Danilov, symbolizująca połączenie historii z prostymi ludźmi, którzy utrzymują ją w świętości. A z Simonov Monastery zaczyna się znajomość z głównym bohaterem.

Taki szkic krajobrazowy kultywuje idyllężycie wsi i nadaje ton całej narracji. Los biednej chłopskiej Lisy rozwinie się tragicznie: prosta wiejska dziewczyna wychowana obok natury stanie się ofiarą całego pożerającego miasta. Rola krajobrazu w opowieści "Biedna Lisa", gdy akcja się rozwija, będzie tylko wzrastać, ponieważ zmiany w przyrodzie będą w pełnej harmonii z tym, co stanie się z bohaterami.

Cechy Sentymentalizmu

Takie podejście do pisania nie byłocoś wyjątkowego: jest to charakterystyczna cecha sentymentalizmu. Historyczny i kulturowy kierunek o tej nazwie w XVIII wieku rozprzestrzenił się najpierw w Europie Zachodniej, a następnie w literaturze rosyjskiej. Jego główne cechy:

• dominacja kultu uczuć, której nie dopuszczono w klasycyzmie;
• harmonia wewnętrznego świata bohatera ze środowiskiem zewnętrznym - malowniczy krajobraz wiejski (to miejsce, w którym się urodził i żyje);
• zamiast wzniosłego i uroczystego - wzruszającego i zmysłowego, związanego z doświadczeniami bohaterów;
• główna postać jest obdarzona bogatymi duchowymi cechami.

Karamzin stał się pisarzem w rosyjskiej literaturze,który doprowadził idealizm sentymentalizmu do perfekcji i w pełni zrealizował wszystkie jego zasady. Potwierdza to charakterystykę opowieści "Biedna Liza", która zajmuje szczególne miejsce wśród jego dzieł.

Wizerunek bohatera

Działka na pierwszy rzut oka wydaje się dość prosta. W centrum jest tragiczna miłość biednej wieśniaczki (coś, co nie było tam wcześniej!) Młody szlachcic.

Ich przypadkowe spotkanie szybko rozwinęło się w miłość. Czysty, miły, wykształcony z dala od zgiełku miasta, pełen pretensji i oszustwa, Lisa szczerze wierzy, że jej uczucie jest odwzajemnione. W swoim dążeniu, aby być szczęśliwym, ona podchodzi norm moralnych, które zawsze żyli, co daje to dość trudne. Jednak historia Karamzin za „Słabe Liza” pokazuje, w jaki sposób taka miłość nie do utrzymania bardzo szybko okazuje się, że jej chłopak oszukany. Cała akcja odbywa się na tle natury, która stała się mimowolnym świadkiem nieograniczonego szczęścia, a potem nieodwracalne żal bohaterka.

Początek związku

Pierwsze spotkania zakochanych są pełne radościkomunikować się ze sobą. Ich wizyty odbywają się nad brzegiem rzeki, następnie w gaju brzozowym, ale częściej w trzech dębach rosnących w pobliżu stawu. Szkice krajobrazowe pomagają zrozumieć najmniejsze zmiany w jej duszy. Po długich minutach oczekiwania pogrąża się w medytacji i nie zauważa, co zawsze było częścią jej życia: miesiąc na niebie, śpiew słowika, delikatny wietrzyk. Ale gdy tylko pojawia się ukochana, wszystko się zmienia i staje się dla Lisy zaskakująco piękne i niepowtarzalne. Wydaje się jej, że nigdy wcześniej skowronki nie śpiewały tak dobrze, słońce nie świeciło tak jasno, a kwiaty nie pachniały tak ładnie. Pochłonięta uczuciami biedna Lisa nie mogła myśleć o niczym innym. Karamzin odbiera nastrój swojej postaci, a ich postrzeganie natury w szczęśliwych chwilach życia bohaterki jest bardzo bliskie: jest to uczucie rozkoszy, spokoju i spokoju.

Upadek Lisa

Ale nadchodzi czas, kiedy czysta jest zastąpiona,Niepokalany związek jest bliskością fizyczną. Jak straszny grzech widzi wszystko, co się stało, wychowane na chrześcijańskich przykazaniach, biedna Lisa. Karamzin ponownie podkreśla jej zamęt i lęk przed zmianami zachodzącymi w przyrodzie. Po wydarzeniach nad głowami bohaterów niebo się otworzyło i zaczęła burza. Czarne chmury pokrywały niebo, z nich lał deszcz, jakby natura opłakiwała "zbrodnię" dziewczyny.

Uczucie zbliżającej się katastrofy zostaje wzmocnione przez szkarłatny świt,Pojawił się na niebie w chwili pożegnania bohaterów. Przypomina scenę pierwszej deklaracji miłości, kiedy wszystko wydawało się jasne, promienne, pełne życia. Kontrastowe szkice krajobrazowe na różnych etapach życia bohaterki pomagają zrozumieć przemianę jej stanu wewnętrznego podczas nabywania i utraty osoby, która jest najdroższa dla serca. W ten sposób narracja Karamzina "Biedna Liza" wykracza poza klasyczny obraz natury w dziele sztuki. Z nieistotnych szczegółów, odgrywając rolę dekoracji, krajobraz zamienił się w sposób przekazywania wewnętrznego świata bohaterów.

Ostatnie sceny z historii

Miłość Lisa i Erasta nie trwała długo. Zrujnowany i rozpaczliwie potrzebujący pieniędzy, szlachcic wkrótce poślubił bogatą wdowę, która stała się dla dziewczyny najcięższym ciosem. Nie mogła przetrwać zdrady i popełniła samobójstwo. Bohaterka znalazła spokój w miejscu, w którym odbywały się najbardziej namiętne spotkania - pod dębem nad stawem. A obok klasztoru Simonov, pojawiającego się na początku narracji. Rola krajobrazu w opowieści "Biedna Lisa" w tym przypadku sprowadza się do nadania kompozycji złożonej i logicznej kompletności.

Historia kończy się opowieścią o losie Erasta, który nigdy nie był szczęśliwy i często odwiedzał grób byłego kochanka.

Rola krajobrazu w opowiadaniu "Biedna Lisa": wyniki

Analizując produkt sentymentalizmu, nie możnanie wspominając już o tym, jak autorowi udaje się przekazać uczucia bohaterów. Głównym urządzeniem jest stworzenie idylli opartej na całkowitym zjednoczeniu natury wiejskiej z jej jaskrawymi kolorami i czystą duszą, szczerą osobą, taką jak biedna Lisa. Bohaterowie tacy jak ona nie mogą kłamać, udawać, więc ich los często rozwija się tragicznie.

Inną funkcją krajobrazu jest pomoc autorowi w przekazaniu czytelnikowi idei dzieła.