Nadpobudliwe dziecko

Amerykańscy psychologowie Alward i Baker zidentyfikowalinajbardziej charakterystyczne cechy, które posiada hiperaktywne dziecko. Ich zdaniem takie dzieci są niekonsekwentne, trudno im jest przez dłuższy czas uważać. W tym przypadku nadpobudliwe dziecko podejmuje się zadania z wielkim entuzjazmem i entuzjazmem, ale nigdy go nie wypełnia. Nie reaguje na wszystkie odwołania, stara się unikać zadań nudnych, jego zdaniem, wymagających wysiłku umysłowego.

Takie dzieci, z reguły śpią mniej niż ichrówieśnicy, ciągle się martwią, zawsze się wiercą. Nadpobudliwe dziecko charakteryzuje się odhamowaniem motorycznym, zapomnieniem, gadatliwością, brakiem koncentracji. Na pytanie, zwykle zaczynają odpowiadać, nie słuchając go do końca. Należy powiedzieć, że nadaktywne dziecko może zachowywać się zupełnie inaczej, różne wyniki są nieodłączne w nauce. W niektórych klasach może siedzieć cicho i okazywać uwagę, a z drugiej - wręcz przeciwnie.

Jednak wraz z tym trzeba powiedzieć, że niespokojny - nie oznacza nadpobudliwe dziecko. Wymaga to ujawnienia co najmniej sześciu z wyżej wymienionych znaków.

Nadpobudliwość jest bardziej typowa dla chłopców. Zwykle ten warunek występuje przed siódmym rokiem życia.

Rozpoczyna się leczenie nadpobudliwości u dzieci,na pewno z identyfikacją przyczyny. Tak więc głównymi czynnikami prowokującymi są poronienia, choroby zakaźne w pierwszych miesiącach życia, zwłaszcza w budowie i aktywności mózgu. Przyczyną może być zaburzenie genetyczne.

Eksperci zdecydowanie nie mogą powiedziećczy nadaktywność jest chorobą. Wielu izraelskich, europejskich psychologów nie przypisuje tego stanu patologicznemu. Oferują pedagogiczne metody korekcyjne, które są postrzegane przez nadaktywne dziecko. Leczenie tabletkami, wszelkiego rodzaju leki nie mogą, zdaniem ekspertów, przyczyniać się do normalizacji komunikacji z nauczycielami, rówieśnikami. Należy powiedzieć, że samo dziecko czuje się bardzo niekomfortowo. Od niego dorośli wymagają wykonania określonych zasad, ale nie jest on w stanie ich spełnić. W nadpobudliwym dziecku nie można siedzieć spokojnie w jednym miejscu przez długi czas, nie wiercić się i nie mówić. Dlatego często słyszy komentarze. Trzeba zrozumieć, że te dzieci nie są podobne do innych i potrzebują specjalnego podejścia.

Najbardziej charakterystycznym objawem nadpobudliwości jest impulsywność. Z reguły podlegają temu nadmiernie emocjonalni ludzie. Tacy ludzie nie myślą o konsekwencjach swoich działań.

Aby pomóc nadpobudliwym dzieciom,musisz najpierw starać się jak najdokładniej zrozumieć wszystkie jego przyzwyczajenia, hobby, cechy charakteru. Nie powinniśmy zapominać, że nie ma identycznych dzieci, dlatego podejście do każdego z nich powinno być indywidualne. Z reguły każde dziecko ma jakiś talent lub pragnienie czegoś, jest coś, co fascynuje dziecko i pokazuje pewne umiejętności. Musisz to zobaczyć i zacząć się rozwijać. Na przykład, jeśli dziecko lubi rysować, może zostać wysłane do szkoły artystycznej. Tam rozwinie swoje umiejętności i stopniowo zacznie się zmieniać na lepsze.

Nie zapominaj, że nadpobudliwedzieci są bardzo wrażliwe na pochwały. Eksperci zalecają znalezienie więcej powodów, by wychwalać dziecko. Dziecko musi czuć, że jest potrzebne i kochane.

Kontakt dotykowy działa bardzo dobrze na stan niemowlęcia. Na przykład, przed pójściem do łóżka, zaleca siedzieć obok niego, głaskać go, powiedzieć łagodne i ciche słowa.